«Μυστήριο» για τους ερευνητές συνεχίζει να αποτελεί η περίπτωση ενός άνδρα στις ΗΠΑ, ο οποίος πέθανε από λύσσα τον Ιανουάριο του 2025, λίγες μόνο εβδομάδες μετά την επέμβαση μεταμόσχευσης νεφρού στην οποία υποβλήθηκε σε νοσοκομείο του Οχάιο. Ο ασθενής φαίνεται ότι δεν είχε καμία τεκμηριωμένη επαφή με την ασθένεια.
Μια ενδελεχής έρευνα από το CDC αποκάλυψε την αιτία του θανάτου: Το νεφρό του άνδρα από το Μίσιγκαν μολύνθηκε από τον θανατηφόρο ιό. Είναι η τέταρτη φορά που η λύσσα μεταδίδεται μέσω μεταμοσχευμένων οργάνων στις ΗΠΑ από το 1978. Η υπόθεση, όπως αναφέρει το CDC, υπογραμμίζει την ανάγκη για αυστηρότερη καθοδήγηση για τις ομάδες μεταμόσχευσης, στις οποίες ο δότης έχει ιστορικό έκθεσης σε ζώα.
Η λύσσα είναι ένας ιογενής παθογόνος παράγοντας που μεταδίδεται συνήθως μέσω του σάλιου των μολυσμένων ζώων, μετά από δάγκωμα ή γρατζουνιά. Μπορεί να μολύνει όλα τα θηλαστικά, συμπεριλαμβανομένων των ανθρώπων. Ηασθένεια είναι σχεδόν πάντα θανατηφόρα μόλις εμφανιστούν τα συμπτώματα. Λιγότερες από 50 περιπτώσεις επιβίωσης έχουν καταγραφεί παγκοσμίως, με τους ειδικούς ιατρούς σπάνια να καταφέρνουν να κρατήσουν τους ασθενείς στη ζωή παρά την προσπάθεια που καταβάλλουν.
Σε παγκόσμιο επίπεδο, η μετάδοση συμβαίνει συχνότερα από δαγκώματα σκύλων, αλλά οποιοδήποτε μολυσμένο θηλαστικό μπορεί να μεταδώσει την ασθένεια. Ο δότης στη συγκεκριμένη περίπτωση, ένας άνδρας από το Άινταχο, είχε βρεθεί αναίσθητος μετά από μια πιθανολογούμενη καρδιακή ανακοπή στις αρχές Δεκεμβρίου 2024, περίπου πέντε εβδομάδες αφότου τον γρατζούνισε ένα κουνάβι στα τέλη Οκτωβρίου. Κανείς δεν υποψιαζόταν την εμπλοκή της λύσσας εκείνη την εποχή. Έτσι, καθώς ο άνδρας ήταν δότης οργάνων, αφαιρέθηκαν η καρδιά, οι πνεύμονες, το αριστερό νεφρό και οι κερατοειδείς χιτώνες του. Περίπου πέντε εβδομάδες μετά τη λήψη του νεφρού, ο ασθενής από το Μίσιγκαν εμφάνισε συμπτώματα συμβατά με λύσσα. Οι γιατροί έστειλαν δείγματα σάλιου, δέρματος και άλλων υγρών του στο CDC, το οποίο ανίχνευσε RNA του ιού της λύσσας σε ορισμένα από τα δείγματα.
Επειδή ο λήπτης δεν είχε ιστορικό έκθεσης σε ζώα, οι ερευνητές στράφηκαν ξανά στον δότη. Ένα αποθηκευμένο δείγμα ορού από τον άνδρα από το Άινταχο βρέθηκε αρνητικό για αντισώματα λύσσας, αλλά μια αρχειοθετημένη βιοψία του νεφρού του ήταν θετική για RNA του ιού της λύσσας, επιβεβαιώνοντας το όργανο ως την πηγή της μόλυνσης.
Ο λήπτης από το Μίσιγκαν πέθανε την έβδομη ημέρα μετά από τη νοσηλεία. Η καρδιά και οι πνεύμονες του δότη χρησιμοποιήθηκαν για εκπαίδευση σε ερευνητική εγκατάσταση στο Μέριλαντ, αλλά τρεις ακόμη ασθενείς έλαβαν κερατοειδικά μοσχεύματα από τους κερατοειδείς του δότη. Οι γιατροί αφαίρεσαν αμέσως τους μεταμοσχευμένους κερατοειδείς και συνταγογράφησαν στους ασθενείς μια αγωγή εξαιρετικά αποτελεσματικής προφύλαξης μετά την έκθεση, ή PEP - ανθρώπινα αντισώματα λύσσας συν ένα εμβόλιο που χορηγείται πριν εμφανιστούν τα συμπτώματα.
Οι αξιωματούχοι της δημόσιας υγείας αξιολόγησαν 357 πιθανές επαφές τόσο του δότη όσο και του λήπτη νεφρού. Συνολικά, 46 άτομα - συμπεριλαμβανομένων εργαζομένων στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης, φιλικών επαφών αλλά και των ληπτών κερατοειδούς - συμβουλεύτηκαν να λάβουν PEP.
