Σε κάθε έκθεση της Eurostat η χώρα μας πρωταγωνιστεί αρνητικά. Μετά τη θλιβερή πρωτιά σε ακάλυπτες ιατρικές ανάγκες, μία νέα έκθεση που αφορά το γεύμα, φέρνει στο προσκήνιο ένα άλλο ανησυχητικό ζήτημα.
Πάνω από 1 στους 10 πολίτες δηλώνει ότι δεν έχει τη δυνατότητα να αγοράσει ένα κανονικό γεύμα με κρέας, ψάρι ή ισοδύναμο χορτοφαγικό πιάτο κάθε δεύτερη μέρα, με τη χώρα μας να καταλαμβάνει την 4η χειρότερη θέση στην Ευρώπη. Ακόμη πιο δραματική είναι η εικόνα για τα νοικοκυριά σε κίνδυνο φτώχειας, όπου περισσότεροι από 1 στους 3 αδυνατούν να καλύψουν βασικές διατροφικές ανάγκες.
Δυστυχώς τα στοιχεία βαίνουν επιδεινούμενα: το 2023, το ποσοστό των ατόμων στη χώρα μας με αδυναμία αγοράς φαγητού ήταν 10,9% (8η χειρότερη ευρωπαϊκή θέση), για να αυξηθεί πέρυσι στο 11,3% (5η χειρότερη θέση).
Τα ποσοστά είναι πολύ χειρότερα στα τμήματα του ελληνικού πληθυσμού που βρίσκονται σε κίνδυνο κοινωνικής φτώχειας, τα οποία έχουν εισόδημα χαμηλότερο από το 60% του μέσου διαθέσιμου εισοδήματος της χώρας.
Τα δεδομένα
Σύμφωνα με τους συντάκτες της έκθεσης, το 8,5% του πληθυσμού της ΕΕ δεν είχε πέρυσι την οικονομική δυνατότητα να αγοράσει ένα γεύμα, ποσοστό χαμηλότερο κατά 1 ποσοστιαία μονάδα σε σχέση με το 2023 (9,5%).
Το ποσοστό ήταν σημαντικά υψηλότερο για τα άτομα που κινδυνεύουν από φτώχεια, στο 19,4%, από ό,τι για τα άτομα που δεν κινδυνεύουν από φτώχεια (6,4%). Στην Ελλάδα, το αντίστοιχο ποσοστό είναι πολύ υψηλότερο, στο 34,6%.
Σε εθνικό επίπεδο, το υψηλότερο ποσοστό ατόμων που κινδυνεύουν από φτώχεια και δεν μπορούν να αντέξουν οικονομικά ένα σωστό γεύμα καταγράφηκε στη Σλοβακία (39,8%), ακολουθούμενη από τη Βουλγαρία (37,7%) και την Ουγγαρία (37,3%) και μετά η Ελλάδα.
Από την άλλη πλευρά, τα χαμηλότερα ποσοστά καταγράφηκαν στην Κύπρο (3,5%), την Ιρλανδία και την Πορτογαλία (και οι δύο 5,1%).
Η δυνατότητα να αντέξει κανείς οικονομικά ένα γεύμα με κρέας, ψάρι ή χορτοφαγικό ισοδύναμο κάθε δεύτερη μέρα, είναι μεταξύ των στοιχείων που παρατηρούνται σε επίπεδο νοικοκυριού για τον υπολογισμό του ποσοστού σοβαρής υλικής και κοινωνικής στέρησης.
Ο δείκτης χρησιμοποιείται για την παρακολούθηση του πρωταρχικού στόχου για τη φτώχεια και την κοινωνική ένταξη του ευρωπαϊκού σχεδίου δράσης για τα κοινωνικά δικαιώματα.
Οι παραπάνω αριθμοί έχουν πολύ σοβαρές επιπτώσεις, όπως είναι φυσικό, και στην υγεία των πολιτών, αφού η διατροφή είναι ένας σημαντικότατος κρίκος στην αλυσίδα της δημόσιας υγείας.
