Ο κατήφορος για το ΕΣΥ δεν έχει τελειωμό όπως αποδεικνύεται με όσα συμβαίνουν στο Παίδων Αγία Σοφία. Η κατάσταση είναι απελπιστική και μάλιστα έχει φτάσει στο σημείο να είναι επικίνδυνη.
Σύμφωνα μάλιστα με όσα καταγγέλλουν εργαζόμενοι του παιδιατρικού νοσοκομείου, εργαζόμενοι έχουν χάσει ακόμα και τη ζωή τους, λόγω των εξαντλητικών ωραρίων!
Συγκεκριμένα, μέσα σε μια εβδομάδα ένας εργάτης και μία νοσηλεύτρια νέοι σε ηλικία έπαθαν ανακοπή καρδιάς και πέθαναν! Την προηγούμενη ημέρα ήταν στη βάρδια. Την ίδια εβδομάδα άλλα δύο σοβαρά εργατικά ατυχήματα έλαβαν χώρα κατά τη βάρδια δύο εργαζομένων στο Παίδων Αγία Σοφία. Μια τραπεζοκόμος έπαθε ταχυκαρδία στη βάρδια της, έγινε ανάταξη στο νοσοκομείο και μεταφέρθηκε με ΕΚΑΒ σε νοσοκομείο ενηλίκων, ενώ ένας εργάτης έπαθε εγκεφαλικό στη βάρδια του και μεταφέρθηκε κι αυτός σε νοσοκομείο ενηλίκων!
Όλα αυτά δεν έσκασαν σαν… κεραυνός εν αιθρία. Οι εξοντωτικές βάρδιες, η εντατικοποίηση, οι επικουρίες από τμήμα σε τμήμα για να υπάρχει υπεύθυνη βάρδιας (σε τμήμα που δεν γνωρίζει), η συνεχής πίεση για περισσότερη εργασία με κάθε κόστος έχουν οδηγήσει σε αυτά τα αποτελέσματα. Όπως σημειώνουν οι εργαζόμενοι, από κανέναν υπεύθυνο δεν μπαίνει κανένα όριο στο ξεχείλωμα του εργάσιμου χρόνου, στην αναλογία εργαζομένων προς ασθενείς και οι εργαζόμενοι δουλεύουν κάτω από το προσωπικό ασφαλείας στα περισσότερα τμήματα.
Επιπτώσεις και στην ψυχική υγεία
Οι συνθήκες κάτω από τις οποίες εργάζονται οι υγειονομικοί έχουν πολλαπλές επιπτώσεις, είτε σωματικά -όπως είδαμε παραπάνω- είτε ψυχικά.
Ένα από τα πιο σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζουν σήμερα οι νοσηλευτές, σύμφωνα με σωρεία μελετών, είναι η ψυχολογική εξουθένωση ή burnout, μια κατάσταση που χαρακτηρίζεται από συναισθηματική εξάντληση, αίσθημα αποπροσωποποίησης και μειωμένη ικανοποίηση από την εργασία.
Τα ποσοστά εμφάνισης burnout μεταξύ των νοσηλευτών στην Ελλάδα είναι ιδιαίτερα υψηλά: 46,8% σύμφωνα με έρευνα των Kaparou et al. (2024), 14 μήνες μετά το τέλος της πανδημίας. Παράλληλα, η αϋπνία, το άγχος και τα συμπτώματα κατάθλιψης βρίσκονται σε σημαντικά επίπεδα.
Η ψυχολογική καταπόνηση οφείλεται όχι μόνο στις δύσκολες συνθήκες εργασίας και στο φόρτο εργασίας, αλλά και στην έλλειψη επαρκούς υποστήριξης και αναγνώρισης. Η επαγγελματική εξουθένωση μειώνει την ικανότητα των νοσηλευτών να ανταποκρίνονται αποτελεσματικά, αυξάνει τις απουσίες και συμβάλλει στην πρόωρη αποχώρησή τους από το επάγγελμα. Η σημασία της ψυχικής υγείας στην παροχή ποιοτικής φροντίδας είναι αδιαμφισβήτητη, καθώς νοσηλευτές που βιώνουν burnout τείνουν να παρουσιάζουν μειωμένη συγκέντρωση, αυξημένη πιθανότητα λάθους και αποξένωση από τους ασθενείς, γεγονός που υπονομεύει τη συνολική ποιότητα του συστήματος υγείας.
