Ο προσωπικός γιατρός είναι ένας χιλιοταλαπωρημένος θεσμός. Αποτέλεσε στοίχημα τις προηγούμενη κυβέρνησης και του πρώην υπουργού Υγείας Θάνου Πλεύρη. Ωστόσο, ουδέποτε λειτούργησε πλήρως.
Χθες η Ειρήνη Αγαπηδάκη παρουσίασε μία νέα δέσμη κινήτρων για νέους γιατρούς και επαγγελματίες υγείας που έχουν φύγει για το εξωτερικό, με στόχο να αυξηθούν οι παθολόγοι και οι γενικοί γιατροί. Σκοπός αυτών των κινήτρων είναι οι συγκεκριμένοι υγειονομικοί να συνεισφέρουν στον θεσμό του προσωπικού γιατρού, αλλά και γενικότερα στην υπόθεση της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας.
Ασάφειες
Ωστόσο, το αποτύπωμα που άφησε η χθεσινή συνέντευξη Τύπου της αναπληρώτριας υπουργού είχε μάλλον πικρή γεύση. Κι αυτό γιατί η Ειρήνη Αγαπηδάκη κάλεσε τους υγειονομικούς συντάκτες για δεύτερη φορά μέσα σε μία εβδομάδα, αλλά έδειξε ανέτοιμη για αυτό που ήθελε να παρουσιάσει ως «μεταρρύθμιση».
Ενδεικτικό του κλίματος που επικρατεί, είναι η δεύτερη συνέντευξη που αλλάζει υποτίθεται τα πάντα και στο οποίο δεν παρίστατο ο προϊστάμενος. Είθισται πάντα οι συνεντεύξεις Τύπου της πολιτικής ηγεσίας να πλαισιώνονται από τον αρμόδιο που εξειδικεύει τα εκάστοτε μέτρα. Η Ειρήνη Αγαπηδάκη δεν έδωσε σαφείς εξηγήσεις για τον τρόπο που θα υλοποιηθεί το πρόγραμμα. Σε όσα ερωτήματα τέθηκαν και αφορούσαν την εφαρμογή του πλάνου που παρουσιάστηκε, παρέπεμπε στις υπουργικές αποφάσεις και το νομοσχέδιο του… μέλλοντος.
Ουσιαστικά η αναπληρώτρια υπουργός παρουσίασε μία έκθεση ιδεών και όχι ένα συνεκτικό σχέδιο με αρχή, μέση και τέλος. Είναι ενδεικτικό ότι στο ερώτημα «τι σας κάνει να πιστεύετε ότι τα συγκεκριμένα μέτρα θα έχουν καλύτερο αποτέλεσμα από τα προηγούμενα που απέτυχαν;» η απάντηση ήταν γενικόλογη. Αντίστοιχα, στο ερώτημα για τη δεξαμενή των ποσών που θα χρηματοδοτήσουν του γιατρούς που θα έρθουν από το εξωτερικό, δεν υπήρξε ξεκάθαρη πρόταση. Επίσης, εάν υλοποιηθεί αυτό, θα έχουμε το εξής οξύμωρο: ένας γιατρός που επέστρεψε από την Κύπρο θα αμείβεται με περισσότερα χρήματα από τους προϊσταμένους του. Παράλληλα, η Ειρήνη Αγαπηδάκη δεν είπε τίποτα για την έλλειψη κουλτούρας Πρωτοβάθμιας Φροντίδας στους πολίτες και τους γιατρούς, που σύμφωνα με τους ειδικούς είναι ο κύριος λόγος αποτυχίας του θεσμού.
Τέλος υπάρχουν και ζητήματα που άπτονται το επιστημονικό πεδίο. Ο προσωπικός γιατρός είναι ένας ειδικευμένος γιατρός, παθολόγος ή γενικός κυρίως. Ο αγροτικός είναι ένας νέος γιατρός. Το να βαφτίζεις τον αγροτικό ως προσωπικό, δεν αυξάνει τους προσωπικούς, αλλά δημιουργείς επικίνδυνες συνθήκες για τη δημόσια υγεία. Επίσης, είναι ξεκάθαρο ότι ένας νέος απόφοιτος Ιατρικής δεν έχει την ικανότητα να χειριστεί μόνος του περιστατικά στην κοινότητα που αφορούν τον προσωπικό γιατρό.
Όλα τα παραπάνω, δεν αφήνουν περιθώρια αισιοδοξίας για επιτυχία του εγχειρήματος...
