Με σημερινή του ανακοίνωση το ECDC κάνει αναφορά στα νεότερα δεδομένα σχετικά με τα κρούσματα αιμορραγικού πυρετού στην Ευρώπη. Πιο συγκεκριμένα, επισημαίνει τα παρακάτω:
«Από τις αρχές του 2025 και έως τις 2 Ιουλίου 2025, 2 χώρες στην Ευρώπη ανέφεραν κρούσματα αιμορραγικού πυρετού Κριμαίας-Κονγκό (CCHF): η Ελλάδα (2) και η Ισπανία (1).
Τα κρούσματα στην Ελλάδα που εμφανίστηκαν στην περιοχή της Θεσσαλίας ήταν απρόσμενα, καθώς αυτή η περιοχή αλλά και οι γειτονικές δεν είχαν αναφέρει προηγουμένως κρούσματα CCHF ή κυκλοφορία του ιού CCHF σε ζώα.
Το κύριο κρούσμα πιθανότατα μολύνθηκε μέσω τσιμπήματος τσιμπουριού, ενώ το δευτερογενές κρούσμα αφορούσε επαγγελματία υγείας που παρείχε φροντίδα στο κύριο κρούσμα.
Αυτά είναι τα πρώτα κρούσματα από το 2008, όταν το μόνο εγχώρια αποκτηθέν κρούσμα που αναφέρθηκε μέχρι σήμερα από την Ελλάδα βρέθηκε στην περιοχή της Θράκης (που συνορεύει με τη Βουλγαρία).
Το συμβάν στην Ισπανία δεν προκαλεί έκπληξη, καθώς ο ιός CCHF είναι γνωστό ότι κυκλοφορεί μεταξύ των ζώων σε αυτήν την περιοχή και έχουν αναφερθεί προηγουμένως κρούσματα CCHF σε ανθρώπους στην περιοχή».
Να σημειωθεί ότι, το κύριο κρούσμα αιμορραγικού πυρετού στη Θεσσαλία ήταν ένας 70χρονος κτηνοτρόφος, ο οποίος κατέληξε, ενώ το δευτερογενές κρούσμα είναι μία γιατρός, η οποία νοσηλεύεται απομονωμένη σε ειδικό θάλαμο στο Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο Λάρισας.
Υπενθυμίζεται ότι, ο αιμορραγικός πυρετός Κριμαίας – Κονγκό (Crimean – Congo Hemorrhagic Fever, CCHF) – σύμφωνα με τον ΕΟΔΥ - είναι μία σοβαρή ιογενής νόσος, η οποία προκαλείται από τον ομώνυμο ιό (γένους Nairovirus, οικογένειας Bunyaviridae) που μεταδίδεται κυρίως μέσω δείγματος κρότωνα (τσιμπουριού).
Ο ιός προκαλεί σοβαρή νόσο στον άνθρωπο με υψηλή θνητότητα και με κίνδυνο ενδονοσοκομειακής μετάδοσης. Προκαλεί, επίσης, επιδημίες. Πρόκειται για ζωονόσο που προσβάλλει πολλά άγρια και οικόσιτα ζώα και τον άνθρωπο.
Η νόσος περιγράφηκε κλινικά για πρώτη φορά στην Κριμαία (Ουκρανία) το 1944, σε στρατιώτες και αγρότες και ονομάστηκε αιμορραγικός πυρετός της Κριμαίας. Αργότερα, το 1969, ο ιός αναγνωρίσθηκε ως αιτία της ασθένειας ενός παιδιού που είχε νοσήσει στο Κονγκό το 1956, οπότε και προέκυψε η σημερινή ονομασία της νόσου. Η παρουσία της νόσου συνδέεται με τη γεωγραφική κατανομή του διαβιβαστή (κρότωνα / τσιμπουριού). Σε περιοχές με εύκρατο κλίμα παρατηρείται εποχιακή κατανομή στην εμφάνιση των κρουσμάτων: από την άνοιξη έως το φθινόπωρο, ανάλογα με την περίοδο αυξημένης δραστηριότητας του διαβιβαστή.
