Ο καθένας από εμάς όταν είναι σε κατάσταση θυμού μπορεί να πει μερικές κουβέντες παραπάνω… Έχει διαπιστωθεί ότι όταν βρίζουμε σε μια στιγμή θυμού ή απογοήτευσης, η ψυχολογία μας βελτιώνεται.

Ωστόσο, η θετική επίδραση της ... αθυροστομίας δεν σταματά εδώ. Νέες αναλύσεις δείχνουν ότι όταν βρίζουμε, αυτή η συμπεριφορά μπορεί να ενισχύσει τη σωματική μας απόδοση, βοηθώντας μας να ξεπεράσουμε τις αναστολές μας και να πιέσουμε τον εαυτό μας περισσότερο σε δοκιμασίες δύναμης και αντοχής. Τα παραπάνω επισημαίνει η Αμερικανική Ψυχολογική Εταιρεία.

«Σε πολλές περιπτώσεις, οι άνθρωποι διστάζουν —συνειδητά ή ασυνείδητα— να χρησιμοποιήσουν πλήρως τη δύναμή τους», δήλωσε ο συγγραφέας της μελέτης, Richard Stephens, PhD, του Πανεπιστημίου Keele στο Ηνωμένο Βασίλειο. «Η βρισιά είναι ένας εύκολα διαθέσιμος τρόπος για να βοηθήσετε τον εαυτό σας να νιώσει συγκεντρωμένος, σίγουρος και λιγότερο αφηρημένος, και να το προσπαθήσει λίγο περισσότερο», πρόσθεσε.

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στο περιοδικό American Psychologist. Προηγούμενη έρευνα του Stephens και άλλων επιστημόνων έχει διαπιστώσει ότι όταν οι άνθρωποι βρίζουν, έχουν καλύτερες επιδόσεις σε πολλές σωματικές προκλήσεις. Για παράδειγμα, μπορούν να κρατήσουν για περισσότερο χρόνο το χέρι τους σε παγωμένο νερό και να στηρίξουν το βάρος του σώματός τους κατά τη διάρκεια μιας άσκησης κάμψης σε καρέκλα.

«Αυτό είναι ένα πολύ αξιόπιστο εύρημα», είπε ο Stephens. «Αλλά το ερώτημα είναι — πώς μας βοηθά η βρισιά; Ποιος είναι ο ψυχολογικός μηχανισμός;», σημείωσε. Ο Stephens και οι συνάδελφοί του πιστεύουν ότι μπορεί η βρισιά να θέτει τους ανθρώπους σε μια κατάσταση απεξάρτησης από αναστολές. «Βρίζοντας, αποβάλλουμε τους κοινωνικούς περιορισμούς και επιτρέπουμε στον εαυτό μας να πιέσει περισσότερο σε διαφορετικές καταστάσεις», διευκρίνισε.

Για να βγάλουν ασφαλή συμπεράσματα, οι ερευνητές διεξήγαγαν δύο πειράματα με συνολικά 192 συμμετέχοντες. Σε κάθε πείραμα, ζήτησαν από τους συμμετέχοντες να επαναλαμβάνουν είτε μια βρισιά της επιλογής τους είτε μια ουδέτερη λέξη κάθε δύο δευτερόλεπτα, ενώ έκαναν κάμψεις σε καρέκλα. Αφού ολοκλήρωσαν την πρόκληση των κάμψεων σε μια καρέκλα, οι συμμετέχοντες απάντησαν σε ερωτήσεις σχετικά με την ψυχική τους κατάσταση κατά τη διάρκεια της δοκιμασίας.

Οι ερωτήσεις περιελάμβαναν μετρήσεις διαφορετικών ψυχικών καταστάσεων που συνδέονται με την άρση των αναστολών, όπως το πόσο θετικό συναίσθημα ένιωσαν οι συμμετέχοντες, πόσο αστεία βρήκαν την κατάσταση, πόσο αφηρημένοι ένιωθαν και πόσο σίγουροι ένιωθαν για τον εαυτό τους. Οι ερωτήσεις περιελάμβαναν επίσης ένα μέτρο ψυχολογικής «ροής», μιας κατάστασης στην οποία οι άνθρωποι βυθίζονται σε μια δραστηριότητα με έναν ευχάριστο και συγκεντρωμένο τρόπο.

Συνολικά, και επιβεβαιώνοντας προηγούμενη έρευνα, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι συμμετέχοντες που έβριζαν κατά τη διάρκεια της άσκησης κάμψης στην καρέκλα ήταν σε θέση να στηρίξουν το σωματικό τους βάρος για πολύ περισσότερο χρόνο από εκείνους που επαναλάμβαναν μια ουδέτερη λέξη. «Αυτά τα ευρήματα βοηθούν να εξηγηθεί γιατί η βρισιά είναι τόσο συνηθισμένη», δήλωσε ο Stephens. «Η βρισιά είναι κυριολεκτικά ένα άμεσα διαθέσιμο εργαλείο στη διάθεσή μας για όταν χρειαζόμαστε μια ώθηση στην απόδοση», κατέληξε.