Μια ανεπάρκεια μπορεί να οδηγήσει σε συσσώρευση λίπους στο ήπαρ ακόμη και σε άτομα με φυσιολογικό σωματικό βάρος, σύμφωνα με νέα μελέτη που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Nature Metabolism.

Ειδικότερα, οι ερευνητές αποκάλυψαν αποκάλυψαν τον μηχανισμό μέσω του οποίου η ανεπάρκεια κιτρινίνης, η οποία προκαλείται από μια σπάνια γενετική διαταραχή, εμποδίζει το συκώτι να μετατρέπει αποτελεσματικά την τροφή σε ενέργεια. Ως εκ τούτου, όπως αναφέρει η μελέτη, αυτή η μεταβολική δυσλειτουργία μπορεί να ενεργοποιήσει διαδικασίες που οδηγούν σε λιπώδη διήθηση του ήπατος, ανεξάρτητα από το βάρος του ασθενούς.

Η μελέτη έδειξε επίσης πώς το συκώτι ενεργοποιεί μια ορμόνη που μειώνει την επιθυμία για γλυκά και αλκοόλ. Τα ευρήματα ανοίγουν τον δρόμο για νέες θεραπείες σε μια σειρά παθήσεων, συμπεριλαμβανομένης της λιπώδους νόσου του ήπατος που σχετίζεται με μεταβολική δυσλειτουργία. Η πάθηση αυτή επηρεάζει περισσότερους από 1 δισεκατομμύριο ανθρώπους παγκοσμίως και αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη τύπου 2 και καρκίνου του ήπατος.

Ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης, Charles Brenner, επικεφαλής της έδρας Alfred E. Mann Family Foundation στον μεταβολισμό του διαβήτη και του καρκίνου στο City of Hope, επισήμανε ότι η λιπώδης νόσος του ήπατος είναι συχνότερη σε άτομα με παχυσαρκία. Παρ’ όλα αυτά, εκατοντάδες εκατομμύρια αδύνατα άτομα πάσχουν επίσης από τη νόσο χωρίς να το γνωρίζουν, καθώς το συκώτι τους «προγραμματίζεται» να αποθηκεύει λίπος αντί να καίει ενέργεια.

Ο Charles Brenner, διεθνώς αναγνωρισμένος βιοχημικός, έχει αφιερώσει δεκαετίες στη μελέτη των μεταβολικών οδών και του τρόπου με τον οποίο οι διαταραχές του μεταβολισμού επηρεάζουν την υγεία και την εμφάνιση ασθενειών. Όπως εξήγησε, δύο παρατηρήσεις του προκάλεσαν ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Πρώτον, σχεδόν όλοι οι ασθενείς με ανεπάρκεια κιτρινίνης είναι αδύνατοι, αλλά παρ’ όλα αυτά εμφανίζουν λιπώδη νόσο του ήπατος. Δεύτερον, τα άτομα με ανεπάρκεια κιτρινίνης εμφανίζουν έντονη αποστροφή προς τα γλυκά.

«Βασικός μας στόχος είναι να μετατρέψουμε την κατανόηση της μεταβολικής δυσλειτουργίας σε απτά οφέλη για τους ανθρώπους που αντιμετωπίζουν αυτές τις αλληλένδετες παθήσεις», επισήμανε ο Charles Brenner. «Αναδεικνύοντας νέους τρόπους αντιμετώπισης των βαθύτερων αιτιών, η μελέτη αυτή μας φέρνει ένα βήμα πιο κοντά σε αυτόν τον στόχο».