Ενάμιση χρόνο περιμένει για ένα ραντεβού στο δημόσιο νοσοκομείο -ενάμιση χρόνο για ένα βασικό αγαθό: την Υγεία.

Ο κ. Κώστας περιγράφει στο HealthsStat την Οδύσσεια που περνάει, αναμένοντας μία επέμβαση στο νοσοκομείο Άγιος Παύλος στη Θεσσαλονίκη: «Έχω βουβωνοκήλη. Παραμορφώνει όλο το ουροποιητικό σύστημα. Πρέπει να γίνει χειρουργείο. Πώς θα γίνει ρε παιδιά; Πήγα και προχθές, ο γιατρός (είπε) «είσαι στη λίστα, κάποτε θα μπεις». Πότε ρε παιδιά, θα φτάσουμε στο αμήν; 60 χρονών είμαι… Και ακούω τον Άδωνι πως όλα πάνε φαρσί και όλα δουλεύουνε ρολόι. Ποιο ρολόι;».

Σε μία άλλη περίπτωση, από τα Τρίκαλα αυτή τη φορά, ασθενής αναγκάστηκε να πάει στον ιδιωτικό τομέα για χειρουργείο. «Είχα πρόβλημα στη μέση μου. Και ήμουν ξάπλα εντελώς στο κρεβάτι και έπρεπε να χειρουργηθώ. Και έψαχνα νευροχειρούργο, επειδή είμαι από τα Τρίκαλα, στο Πανεπιστημιακό στη Λάρισα. ''Δεν υπάρχει ραντεβού'' λέει. ''Βρε πότε; Μετά από ένα μήνα, δύο;''. ''Δεν υπάρχει καθόλου'' μου λέει. Μπαίνω μετά στο «Γεννηματάς». Δεν υπάρχει. Και αναγκαστικά σε στέλνουν στον ιδιωτικό τομέα, πήγα κι εγώ. Πλήρωσα 3.000€ και έκανα εγχείρηση. Αναγκαστικά, δεν μπορούσα να αντέξω άλλο… ».

Γιατί όμως οι πολίτες στρέφονται στον ιδιωτικό τομέα; Η κ. Βασιλική απαντάει. «Είμαι δύο φορές καρκινοπαθής, τη δεύτερη φορά με επιθετικό καρκίνο 3ου σταδίου και με αναπηρία 80% από τα 8 μου χρόνια. Εάν είχα πάει σε δημόσιο νοσοκομείο τώρα θα είχα αποδημήσει εις Κύριον γιατί ακόμα θα περίμενα. Δυστυχώς τα Άτομα με Αναπηρία και όλοι οι καρκινοπαθείς δεν έχουν την υποστήριξη από το κράτος που έχει την υποχρέωση να είναι δίπλα τους. Δεν είμαστε για τον Καιάδα. Θέλουμε να μας σέβονται».

Την ίδια ώρα, η κυβέρνηση μιλά για μεταρρυθμίσεις και ψηφιακές καινοτομίες. Ωστόσο, η πραγματικότητα για τους ασθενείς μοιάζει συχνά παγωμένη στον χρόνο: ελλείψεις προσωπικού, χρονικές καθυστερήσεις, αυξημένες ιδιωτικές δαπάνες. Σύμφωνα με τα στοιχεία, ολοένα και περισσότεροι πολίτες πληρώνουν μόνοι τους τις ιατρικές υπηρεσίες, όχι επειδή το επιλέγουν αλλά επειδή δεν έχουν άλλη επιλογή.

Η υγεία έχει μετατραπεί από δικαίωμα σε οικονομική δοκιμασία για πολλά νοικοκυριά και η καθυστερημένη εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων στο ΕΣΥ δεν είναι απλώς διοικητικό ζήτημα. Είναι ένα πολιτικό και κοινωνικό ζήτημα πρώτης γραμμής: ποιοι έχουν πραγματικά πρόσβαση στη φροντίδα και ποιοι μένουν πίσω;

Ενδεικτική είναι η τελευταία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (ΕΛΣΤΑΤ), σύμφωνα με την οποία το 13% των ατόμων με ανάγκες για ιατρικές εξετάσεις ή θεραπείες δήλωσε ότι αυτές δεν ικανοποιήθηκαν το 2024, για οικονομικούς λόγους, μεγάλη λίστα αναμονής, μεγάλη απόσταση από τον ιατρό, έλλειψη μέσων συγκοινωνίας. Επίσης, το 2024, σύμφωνα με την ετήσια έκθεση του ΟΟΣΑ, μόλις το 27% των πολιτών δηλώνει ικανοποιημένο από την ποιότητα των υπηρεσιών υγείας.

Αναπόφευκτα οι ιδιωτικές δαπάνες ανέρχονται σε περίπου 39% των συνολικών δαπανών υγείας στη χώρα μας...