Η νόσος του Πάρκινσον είναι μια νευροεκφυλιστική ασθένεια που επηρεάζει περίπου 10 εκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως. Τα πρώτα σημάδια του Πάρκινσον συνήθως περιλαμβάνουν δυσκοιλιότητα και προβλήματα ύπνου, τα οποία μπορεί να εμφανιστούν μέχρι και 20 χρόνια πριν από την άνοια και την απώλεια ελέγχου των κινήσεων.
Μέχρι στιγμής δεν υπάρχει κάποια θεραπεία που να οδηγεί στην πλήρη ίαση της νόσου, ωστόσο υπάρχουν ορισμένα φάρμακα που μπορούν να βοηθήσουν στη διαχείριση των συμπτωμάτων και την καθυστέρηση της εξέλιξής της.
Νόσος Πάρκινσον: Οι βιταμίνες που έχουν έλλειψη πολλοί ασθενείς
Μια πρόσφατη μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό npj Parkinson’s Disease, εντόπισε μικρόβια του εντέρου που φαίνεται να παίζουν ρόλο στη νόσο. Μάλιστα, οι επιστήμονες θεώρησαν ότι η παρουσία των μικροβίων αυτών οφείλεται σε μειωμένα επίπεδα ριβοφλαβίνης (βιταμίνη Β2) και βιοτίνης (βιταμίνη Β7). Σύμφωνα με τους ίδιους, το εύρημα αυτό υποδεικνύει ότι μια απλή παρέμβαση με συμπληρώματα βιταμινών Β θα μπορούσε ενδεχομένως να βοηθήσει στην ανακούφιση ή στην επιβράδυνση της εξέλιξης της νόσου.
«Η συμπληρωματική αγωγή που στοχεύει στη ριβοφλαβίνη και τη βιοτίνη φαίνεται να έχει προοπτικές ως μια πιθανή θεραπευτική προσέγγιση για την ανακούφιση των συμπτωμάτων του Πάρκινσον και την επιβράδυνση της εξέλιξης της νόσου», εξήγησε ο ιατρικός ερευνητής Hiroshi Nishiwaki από το Πανεπιστήμιο Nagoya της Ιαπωνίας,.
Προηγούμενες έρευνες είχαν δείξει ότι οι ασθενείς με Πάρκινσον παρουσιάζουν αλλαγές στο μικροβίωμα του εντέρου τους πολύ πριν εμφανιστούν τα υπόλοιπα συμπτώματα.
Αναλύοντας δείγματα κοπράνων από 94 άτομα με Πάρκινσον και 73 υγιή άτομα στην Ιαπωνία, ο Nishiwaki και η ομάδα του συνέκριναν τα αποτελέσματα με δεδομένα από την Κίνα, την Ταϊβάν, τη Γερμανία και τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Παρότι διαφορετικές ομάδες βακτηρίων φάνηκαν να εμπλέκονται σε κάθε χώρα, όλες επηρέαζαν μηχανισμούς του οργανισμού που σχετίζονται με τη σύνθεση των βιταμινών του συμπλέγματος Β.
Η σχέση των βιταμινών του συμπλέγματος B με τη νόσο του Πάρκινσον
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι μεταβολές στη σύσταση των βακτηρίων του εντέρου συνδέονταν με μείωση της ριβοφλαβίνης και της βιοτίνης στα άτομα με Πάρκινσον.
Η ομάδα διαπίστωσε επίσης ότι η έλλειψη αυτών των βιταμινών σχετιζόταν με μειωμένα επίπεδα λιπαρών οξέων βραχείας αλυσίδας (SCFAs) και πολυαμινών, ουσιών που συμβάλλουν στη διατήρηση ενός υγιούς στρώματος βλέννας στα τοιχώματα του εντέρου.
«Οι ελλείψεις σε πολυαμίνες και SCFAs μπορεί να οδηγήσουν σε λέπτυνση του εντερικού φραγμού και αύξηση της διαπερατότητας του εντέρου, δύο καταστάσεις που έχουν παρατηρηθεί σε άτομα με Πάρκινσον», εξήγησε ο Nishiwaki.
Οι ερευνητές υποθέτουν ότι αυτό το εξασθενημένο προστατευτικό στρώμα εκθέτει το νευρικό σύστημα του εντέρου σε περισσότερες τοξίνες με τις οποίες ερχόμαστε σε επαφή στην καθημερινότητα, όπως χημικά καθαρισμού, φυτοφάρμακα και ζιζανιοκτόνα.
Οι ουσίες αυτές προκαλούν υπερπαραγωγή ινιδίων άλφα-συνουκλεΐνης (μορίων που συσσωρεύονται στα κύτταρα του εγκεφάλου που παράγουν ντοπαμίνη) και αυξημένη φλεγμονή στο νευρικό σύστημα, οδηγώντας τελικά στα χαρακτηριστικά κινητικά και γνωστικά συμπτώματα της νόσου.
Μια μελέτη του 2003 είχε δείξει ότι υψηλές δόσεις ριβοφλαβίνης μπορούν να βοηθήσουν στην αποκατάσταση ορισμένων κινητικών λειτουργιών σε ασθενείς που σταμάτησαν να καταναλώνουν κόκκινο κρέας.
Γι’ αυτό, ο Nishiwaki και η ομάδα του θεωρούν πιθανό ότι οι υψηλές δόσεις βιταμινών Β μπορεί να προλαμβάνουν μέρος της βλάβης.
Όλα αυτά υποδεικνύουν ότι ένα υγιές μικροβίωμα του εντέρου ίσως προσφέρει προστασία, ενώ η μείωση των τοξικών ρύπων στο περιβάλλον μπορεί επίσης να βοηθήσει.
«Διαπιστώσαμε ότι ορισμένα είδη βακτηρίων του ανθρώπινου εντέρου έχουν εντυπωσιακή ικανότητα να απορροφούν PFAS από το περιβάλλον τους σε διάφορες συγκεντρώσεις και να τις αποθηκεύουν σε συσσωματώματα μέσα στα κύτταρά τους», ανέφερε η μοριακή βιολόγος Kiran Patil από το Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ.
Θεωρητικά, η ενίσχυση αυτών των μικροβίων θα μπορούσε να συμβάλει στη μείωση των βλαβερών επιδράσεων των PFAS στην υγεία. Φυσικά, στις περισσότερες περιπτώσεις, το μικροβίωμα του εντέρου αποτελεί μόνο ένα κομμάτι του παζλ.
