Ο καύσωνας – όπως έχουμε ξαναγράψει – θέλει καλή ενυδάτωση του οργανισμού και ελαφριά γεύματα. Οι Ινδοί φαίνεται ότι έχουν βρει τον τρόπο να αντιμετωπίζουν τις ιδιαίτερα υψηλές θερμοκρασίες, επιλέγοντας για τη διατροφή τους ένα πιάτο, το οποίο πρώτα απ’ όλα είναι δροσιστικό και έπειτα φθηνό και εύκολο στην προετοιμασία του.

Το Pakhala είναι η χαρακτηριστική καλοκαιρινή ιεροτελεστία της Οντίσα στην Ινδία. Γνωστό και ως ο «χυλός του φτωχού», το απλό αυτό πιάτο παρασκευάζεται από μαγειρεμένο ρύζι που έχει περισσέψει και αφού προηγουμένως έχει μουλιάσει σε νερό και έχει υποστεί ζύμωση όλη τη νύχτα σε πήλινο δοχείο.

Συνήθως αναμειγνύεται με γιαούρτι, ενώ σε αυτό το μείγμα προστίθενται σπόροι σιναπιού, αποξηραμένες κόκκινες πιπεριές τσίλι και φύλλα κάρυ. Σερβίρεται με μια ποικιλία συνοδευτικών επιλογών όπως πουρές πατάτας, σοταρισμένα πράσινα φυλλώδη λαχανικά και τηγανητό ψάρι.

Οι κάτοικοι της Οντίσα καταναλώνουν pakhala από την αρχαιότητα, όπως γράφει το BBC News αφού είναι ένα φθηνό πιάτο και εύκολο στην παρασκευή του. Ταυτόχρονα είναι πλούσιο σε θρεπτικά συστατικά.

«Η πρώτη καταγεγραμμένη χρήση του pakhala χρονολογείται από τον 12ο αιώνα, όταν το πιάτο προσφέρθηκε στον Λόρδο Jagannath (μια ινδουιστική θεότητα που λατρευόταν στην Οντίσα) στον Ναό Jagannath στο Πούρι», λέει ο Ritu Pattanaik, ιστορικός τροφίμων και συγγραφέας του βιβλίου μαγειρικής 259 Παραδοσιακές Συνταγές της Οντίσα.

«Ακόμα και σήμερα, το pakhala είναι ένα από τα καλύτερα φαγητά που μπορείτε να φάτε όταν ανεβαίνουν οι θερμοκρασίες», συμπληρώνει. Η Οντίσα ήταν ανέκαθεν μια αγροτική κοινωνία και το ρύζι είναι ένα βασικό είδος διατροφής.

«Στα παλιά χρόνια, ήταν σύνηθες για τις γυναίκες στο σπίτι να προσθέτουν νερό στο ρύζι που περίσσεψε από το μεσημεριανό γεύμα. Δεν υπήρχε ψυγείο εκείνη την εποχή, οπότε αυτή η διαδικασία εμπόδιζε το ρύζι να χαλάσει. Το πρωί, οι άνδρες έτρωγαν αυτό το ρύζι με νερό πριν βγουν για να δουλέψουν στα χωράφια. Το Pakhala τους έδινε ενέργεια και τους βοηθούσε να αντιμετωπίσουν την απογευματινή ζέστη.