Με τη χρήση λέιζερ, οι γιατροί μπορούν να μεταβάλουν τις χρωστικές του κερατοειδούς στα μάτια.
Η επέμβαση κερατοχρωματισμού (keratopigmentation) περιλαμβάνει τη χρήση λέιζερ για να δημιουργηθεί ένα κανάλι στον κερατοειδή, μέσα στο οποίο εισάγεται χρωστική ώστε να αλλάξει το χρώμα των ματιών. Μπορεί να υπάρξουν μικρές μεταβολές στο χρώμα μέσα στους πρώτους έξι μήνες, αλλά γενικά το αποτέλεσμα είναι μόνιμο.
Αν και ονομάζεται συχνά «τατουάζ ματιών», οι γιατροί αναφέρουν ότι μοιάζει περισσότερο με επεμβάσεις που μοιάζουν να είναι διορθωτικές για την όραση και όχι αισθητικές.
Ο κερατοχρωματισμός δεν πρέπει να συγχέεται με το σκληρικό τατουάζ, το οποίο περιλαμβάνει τη χρώση του λευκού μέρους του ματιού και ενέχει κίνδυνο μόλυνσης και απώλειας όρασης. Άλλες μέθοδοι, όπως η απομελάγχρωση της ίριδας με λέιζερ ή οι εμφυτεύσεις στην ίριδα, μπορούν επίσης να προκαλέσουν βλάβες ή ακόμη και τύφλωση, ενώ σχετίζονται και με αυξημένο κίνδυνο για γλαύκωμα και καταρράκτη.
«Όταν τοποθετείς εμφύτευμα ή αφαιρείς με λέιζερ τη χρωστική της ίριδας, πρέπει να μπεις μέσα στο μάτι», εξηγεί ο Dr. Francis Ferrari, οφθαλμίατρος στη Γαλλία και πρωτοπόρος των αισθητικών επεμβάσεων κερατοχρωματισμού από το 2013. «Εμείς μένουμε στην επιφάνεια του ματιού, επομένως η διαδικασία είναι λιγότερο επεμβατική», συμπληρώνει.
Μελέτες δείχνουν ότι η διαδικασία είναι σχετικά ασφαλής. Από τη δεκαετία του ’90, ο κερατοχρωματισμός χρησιμοποιείται για ιατρικούς σκοπούς, π.χ. για άτομα χωρίς ίριδες.
Ωστόσο, σε μια μελέτη του 2020, από 40 ασθενείς ένας ανέπτυξε κερατοειδική εκτασία (παραμόρφωση του κερατοειδούς), ενώ άλλη μελέτη έδειξε ότι κάποιοι ασθενείς παρουσίασαν προβλήματα κατά τη διάρκεια μαγνητικής τομογραφίας (MRI), λόγω σωματιδίων σιδήρου σε παλαιότερες χρωστικές.
Στην Ευρώπη, οι χρωστικές ελέγχονται αυστηρά. Στις ΗΠΑ, όμως, η FDA δεν εποπτεύει τη διαδικασία, αφού θεωρείται «off-label», δηλαδή όχι εγκεκριμένη ως ιατρική θεραπεία. Ο Dr. Alexander Movshovich, που την εφαρμόζει στη Νέα Υόρκη, δήλωσε πως ετοιμάζει επιστημονική παρουσίαση για να συζητήσει τις προκλήσεις της επέμβασης με άλλους γιατρούς, ώστε να μειωθούν οι κίνδυνοι.
Εκτιμάται ότι μόλις 30 γιατροί παγκοσμίως εφαρμόζουν αυτή την τεχνική και μόνο λίγοι στις ΗΠΑ. Πολλοί ανησυχούν ότι μπορεί να υπάρχουν μακροχρόνιοι κίνδυνοι που ακόμη δεν έχουν αποκαλυφθεί. Η Αμερικανική Ακαδημία Οφθαλμολογίας (AAO) έχει προειδοποιήσει ότι μπορεί να ενέχει «σοβαρούς κινδύνους».
Οι γιατροί που εκτελούν αυτή την επέμβαση, αναφέρουν ότι οι παρενέργειες είναι ήπιες και προσωρινές: φωτοευαισθησία, υγρά μάτια, ελαφρώς θολή όραση ή ήπιος ερεθισμός που συνήθως υποχωρούν μέσα σε λίγες ημέρες.
Ο Dr. Cyril Maillon από τη Γαλλία δήλωσε ότι οι περισσότεροι επιλέγουν την επέμβαση για λόγους αυτοπεποίθησης ή απλά για να αλλάξουν εμφάνιση. Κάποιοι θέλουν να μοιάζουν περισσότερο με τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειάς τους. Σχεδόν όλοι επιλέγουν να αλλάξουν από σκούρα μάτια σε ανοιχτόχρωμα, ενώ το αντίθετο είναι σπάνιο.
Αν και δεν έχει μελετηθεί επαρκώς, φαίνεται πως τα φίλτρα στα social media επηρεάζουν την επιθυμία αλλαγής χρώματος ματιών. Οι άνθρωποι πλέον πειραματίζονται με χρωματιστούς φακούς, οφθαλμικές σταγόνες και ακόμη και με την επιλογή εμφυτευμάτων ή γονιδιακής επιλογής στα έμβρυα για την απόκτηση συγκεκριμένου χρώματος ματιών.
