Σε μια χρονική στιγμή που η δημόσια συζήτηση για τα προβλήματα του συστήματος υγείας στην Ελλάδα εντείνεται, μια νέα επιστημονική μελέτη προσφέρει μια ενδελεχή ανάλυση των βαθύτερων δομικών αιτιών που κρατούν πίσω τη μεταρρύθμιση που χρειάζεται ο ελληνικός τομέας υγείας.
Η εργασία με τίτλο «The Reform That Was Never Completed: Why Greece Must Redesign Its Health Financing Architecture» δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο διεθνές επιστημονικό περιοδικό Healthcare (MDPI, τεύχος 13, αριθμός άρθρου 3213) και υπογράφεται από Ελληνες ακαδημαϊκούς από το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, το Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο και το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας (Αγγελική Φλώκου, Βασίλης Αλετράς και Δημήτρης Νιάκας).
Η ανάλυση επικεντρώνεται στην αρχιτεκτονική χρηματοδότησης του ελληνικού συστήματος υγείας -ένα θέμα που, όπως επισημαίνουν οι συγγραφείς, καθορίζει όχι μόνο την πρόσβαση στις υπηρεσίες, αλλά και την ισότητα, την ποιότητα και τη βιωσιμότητα της περίθαλψης για όλους τους πολίτες. Παρά τις επανειλημμένες αναφορές στο παρελθόν για μεταρρυθμίσεις, το σύστημα παραμένει διασπασμένο και υπέρμετρα εξαρτώμενο από ιδιωτικές δαπάνες, δημιουργώντας κοινωνικές ανισότητες και περιορισμένη πρόσβαση για ευάλωτες ομάδες.
Τι δείχνει η μελέτη για την Ελλάδα
Σύμφωνα με τους ερευνητές:
- Η χρηματοδότηση στην Ελλάδα συνεχίζει να βασίζεται σε ένα υβριδικό μοντέλο με υψηλά ποσοστά συμμετοχής των πολιτών στο κόστος των υπηρεσιών, κάτι που αυξάνει τις οικονομικές επιβαρύνσεις και τις ανισότητες.
- Οι προσπάθειες μεταρρύθμισης του παρελθόντος απέτυχαν να οικοδομήσουν ένα συνεκτικό, δημόσιο σύστημα με διαφανή στόχευση κοινωνικής αλληλεγγύης και καθολική πρόσβαση.
- Η ανεπάρκεια στην προώθηση μιας ολοκληρωμένης στρατηγικής δημιουργεί υπηρεσίες υγείας δύο ταχυτήτων, με αποτέλεσμα τους οικονομικούς φραγμούς και τις ανισότητες στην πρόσβαση.
Προτάσεις για μια νέα αρχιτεκτονική
Η μελέτη δεν περιορίζεται στην κριτική. Προτείνει ένα μελλοντικό σχέδιο επανασχεδιασμού του χρηματοοικονομικού πλαισίου, με στόχο:
- Τη δημιουργία δύο εθνικών φορέων αγοράς υπηρεσιών, με διακριτό ρόλο για τις νοσοκομειακές και τις πρωτοβάθμιες/εξωτερικές υπηρεσίες.
- Την ενίσχυση της πρόληψης, της πρωτοβάθμιας φροντίδας και της διαχείρισης χρόνιων παθήσεων.
- Τη βελτίωση του ψηφιακού μετασχηματισμού και της ανακατανομής των πόρων βάσει αρχών ισότητας και αποτελεσματικότητας.
Τι σημαίνει για την κοινωνία
Η σημασία τέτοιων προτάσεων είναι ιδιαίτερα κρίσιμη για την Ελλάδα, όπου οι δημοσιονομικές πιέσεις των τελευταίων δεκαετιών και οι κοινωνικές ανάγκες καθιστούν αναγκαία μια ριζική ανασύνθεση των υγειονομικών πολιτικών. Η μελέτη προσφέρει μια βάση για διάλογο μεταξύ πολιτικών, επαγγελματιών υγείας και πολιτών, με στόχο να ληφθούν πρακτικά βήματα προς ένα πιο δίκαιο και βιώσιμο σύστημα υγείας.
