Επιστήμονες ανακάλυψαν δύο νέους υποτύπους σκλήρυνσης κατά πλάκας με τη βοήθεια της τεχνητής νοημοσύνης. Πρόκειται για μία νέα, πρωτοποριακή ανακάλυψη, η οποία ανοίγει τον δρόμο για εξατομικευμένες θεραπείες και καλύτερα αποτελέσματα για τους ασθενείς.
Η σκλήρυνση κατά πλάκας είναι μία ασθένεια από την οποία πάσχουν εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο. Η θεραπεία κάθε ασθενούς είναι εξατομικευμένη και επιλέγεται ανάλογα με τα συμπτώματα που αντιμετωπίζει.
Τώρα, οι επιστήμονες ανίχνευσαν δύο νέες βιολογικές έλικες της σκλήρυνσης κατά πλάκας χρησιμοποιώντας την τεχνητή νοημοσύνη, μια απλή εξέταση αίματος και μαγνητικές τομογραφίες. Οι ειδικοί δήλωσαν ότι η «συναρπαστική» αυτή ανακάλυψη θα μπορούσε να φέρει επανάσταση στη θεραπεία της νόσου παγκοσμίως.
Σε έρευνα στην οποία συμμετείχαν 600 ασθενείς, με επικεφαλής το University College London (UCL) και την Queen Square Analytics, οι ερευνητές εξέτασαν τα επίπεδα στο αίμα μιας ειδικής πρωτεΐνης που ονομάζεται ελαφριά αλυσίδα νευρονημάτων ορού (sNfL). Η πρωτεΐνη μπορεί να βοηθήσει στην ένδειξη των επιπέδων βλάβης των νευρικών κυττάρων και να σηματοδοτήσει πόσο ενεργή είναι η ασθένεια.
Τα αποτελέσματα της sNfL και οι σαρώσεις του εγκεφάλου των ασθενών ερμηνεύτηκαν από ένα μοντέλο, που ονομάζεται SuStaIn. Τα αποτελέσματα, που δημοσιεύθηκαν στο ιατρικό περιοδικό Brain, αποκάλυψαν δύο ξεχωριστούς υποτύπους MS: την πρώιμη sNfL και την όψιμη sNfL.
Στον πρώτο υποτύπο, οι ασθενείς είχαν υψηλά επίπεδα sNfL νωρίς στην ασθένεια, με ορατή βλάβη σε ένα μέρος του εγκεφάλου που ονομάζεται corpus callosum. Επίσης, ανέπτυξαν γρήγορα εγκεφαλικές βλάβες. Αυτός ο τύπος φαίνεται να είναι πιο επιθετικός και ενεργός, ανέφεραν οι επιστήμονες.
Στον δεύτερο υποτύπο, οι ασθενείς εμφάνισαν συρρίκνωση του εγκεφάλου σε περιοχές όπως ο μεταιχμιακός φλοιός και η βαθιά φαιά ουσία πριν αυξηθούν τα επίπεδα sNfL. Αυτός ο υποτύπος φαίνεται να είναι πιο αργός, με εμφανείς βλάβες να εμφανίζονται αργότερα.
Οι ερευνητές λένε ότι η νέα ανακάλυψη θα επιτρέψει στους γιατρούς να κατανοήσουν με μεγαλύτερη ακρίβεια ποιοι ασθενείς διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο διαφορετικών επιπλοκών, ανοίγοντας το δρόμο για πιο εξατομικευμένη φροντίδα.
Ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης, Δρ. Arman Eshaghi του UCL, δήλωσε: «Χρησιμοποιώντας ένα μοντέλο τεχνητής νοημοσύνης σε συνδυασμό με έναν εξαιρετικά διαθέσιμο δείκτη αίματος με μαγνητική τομογραφία, καταφέραμε να δείξουμε δύο σαφή βιολογικά πρότυπα σκλήρυνσης κατά πλάκας για πρώτη φορά.
Αυτό θα βοηθήσει τους κλινικούς γιατρούς να κατανοήσουν πού βρίσκεται ένα άτομο στην πορεία της νόσου και ποιος μπορεί να χρειάζεται στενότερη παρακολούθηση ή πιο στοχευμένη θεραπεία.
Στο μέλλον, ένας ασθενής με πρώιμη σκλήρυνση κατά πλάκας sNfL, θα μπορούσε να γίνει επιλέξιμος για θεραπείες υψηλότερης αποτελεσματικότητας. Αντίθετα, σε ασθενείς με όψιμη σκλήρυνση κατά πλάκας sNfL μπορεί να προσφερθούν διαφορετικοί τύποι θεραπειών, όπως εξατομικευμένες θεραπείες για την προστασία των εγκεφαλικών κυττάρων ή των νευρώνων».
Η Caitlin Astbury, ανώτερη υπεύθυνη επικοινωνίας έρευνας στην MS Society, μια φιλανθρωπική οργάνωση, δήλωσε: «Αυτή είναι μια συναρπαστική εξέλιξη στην κατανόησή μας για την MS. Αυτή η μελέτη χρησιμοποίησε μηχανική μάθηση για να εξετάσει δεδομένα μαγνητικής τομογραφίας και βιοδεικτών από άτομα με υποτροπιάζουσα διαλείπουσα και δευτεροπαθώς προοδευτική MS. Συνδυάζοντας αυτά τα δεδομένα, οι επιστήμονες μπόρεσαν να εντοπίσουν δύο νέους βιολογικούς υποτύπους MS.
Τα τελευταία χρόνια, έχουμε αναπτύξει μια καλύτερη κατανόηση της βιολογίας της πάθησης. Αλλά επί του παρόντος, οι ορισμοί βασίζονται στα κλινικά συμπτώματα που βιώνει ένα άτομο. Η MS είναι περίπλοκη και αυτές οι κατηγορίες συχνά δεν αντικατοπτρίζουν με ακρίβεια τι συμβαίνει στο σώμα, γεγονός που μπορεί να δυσχεράνει την αποτελεσματική θεραπεία της».
