Η οστεοπόρωση στην εγκυμοσύνη χαρακτηρίζεται από την εμφάνιση καταγμάτων κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης ή της λοχείας. Παρά το γεγονός ότι είναι σπάνια, μπορεί να εξελιχθεί σε μία σοβαρή κατάσταση, η οποία προκαλεί σοβαρό πόνο στην πλάτη, και μειωμένη κινητικότητα.
Υπάρχουν διάφοροι παράγοντες που μπορεί να σχετίζονται με την οστεοπόρωση στην εγκυμοσύνη. Ωστόσο, η ακριβής αιτία είναι ασαφής. Η διαχείριση και η φυσική πορεία της οστεοπόρωσης εξακολουθούν να μην έχουν καθοριστεί πλήρως.
Τα παραδοσιακά φάρμακα για την οστεοπόρωση είναι το ασβέστιο/βιταμίνη D και το διφωσφονικό. Ωστόσο, υπάρχουν κάποιες ανησυχίες για την υγεία από τη λήψη διφωσφονικού. Το πρόσφατα αναπτυγμένο φάρμακο, η τεριπαρατίδη, έχει δείξει καλά αποτελέσματα.
Πώς θα καταλάβετε αν έχετε οστεοπόρωση στην εγκυμοσύνη
- Εάν σπάσετε κάποιο οστό την περίοδο που πρόκειται να γεννήσετε.
- Τα συμπτώματα ενός κατάγματος οστού περιλαμβάνουν: πόνο στην πλάτη που μπορεί να είναι ξαφνικός και σοβαρός ή να εμφανίζεται σταδιακά, πόνο που μπορεί να σας εμποδίσει να κάνετε καθημερινές δραστηριότητες, αλλαγή στο σχήμα του σώματος απώλεια ύψους.
- Ο πόνος στην πλάτη κατά την εγκυμοσύνη είναι πολύ συχνός. Στις περισσότερες περιπτώσεις, δεν οφείλεται σε κατάγματα οστών.
Η περίπτωση της Νεσχάν Μουλαζίμ
Σε μια βαθιά εξομολόγηση προχώρησε το γνωστό μοντέλο Νεσχάν Μουλαζίμ το πρωί της Δευτέρας 15 Σεπτεμβρίου στην εκπομπή «Happy Day».
Η Μουλαζίμ που βρίσκεται στον 9ο μήνα της εγκυμοσύνης της αποκάλυψε ότι διαγνώστηκε με οστεοπόρωση κύησης, με αποτέλεσμα να μετακινείται με αμαξίδιο: «Είναι σπάνιο. Μέχρι πέντε μηνών δεν είχα τίποτα. Ξαφνικά άρχισαν να πονούν τα πόδια μου. Στην αρχή λέγαμε ότι είναι φυσιολογικό, όσο περνούσε ο καιρός, όμως, αυτό προχωρούσε και οι πόνοι ήταν ανυπόφοροι», ανέφερε.
Και συνέχισε: «Έχω περάσει από ορθοπεδικούς, έχω κάνει άπειρες εξετάσεις για να δούμε τι είναι μέχρι να καταλήξουμε. Έχει πάρα πολύ πόνο, δυστυχώς. Είναι παροδική οστεοπόρωση κύησης. Δυόμισι μήνες δεν πέρασα καλά, φορούσα νάρθηκα στα πόδια, είμαι με το αμαξίδιο. Τώρα, που έχω κάνει μια θεραπεία, βελτιώνομαι, αλλά και πάλι χωρίς το αμαξίδιό μου δεν μπορώ να περπατήσω. Στο σπίτι περπατάω με «πι». Φοβόμαστε μη σπάσουν κάποια άκρα μου. Τώρα που έχω ξεκινήσει να περπατάω λίγο, ο γιατρός μου φοβάται».
