Το Πάρκινσον εμφανίζεται συνήθως σε ανθρώπους μεγαλύτερης ηλικίας, ενώ η ακριβής αιτία του δεν είναι πλήρως κατανοητή.
Σε μία προσπάθειας διερεύνησης των αιτιών εμφάνισης Πάρκινσον, ερευνητές του Νευρολογικού Ινστιτούτου Barrow και της κλινικής Mayo διαπίστωσαν μια συσχέτιση μεταξύ της διαβίωσης κοντά σε γήπεδα γκολφ και του αυξημένου κινδύνου εμφάνισης της νόσου σε μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στο JAMA Network Open.
Οι κάτοικοι σε ακτίνα 1 έως 2 μιλίων από ένα γήπεδο γκολφ παρουσίασαν σχεδόν τριπλάσιες πιθανότητες εμφάνισης Πάρκινσον, με τον μεγαλύτερο κίνδυνο να εντοπίζεται μεταξύ εκείνων που ζουν σε περιοχές ευάλωτες στη μόλυνση των υπόγειων υδάτων.
Παράγοντες περιβαλλοντικού κινδύνου, συμπεριλαμβανομένης της έκθεσης σε φυτοφάρμακα, έχουν εντοπιστεί ως παράγοντες που συμβάλλουν στον κίνδυνο Πάρκινσον.
Τα γήπεδα γκολφ στις Ηνωμένες Πολιτείες ψεκάζονται με φυτοφάρμακα σε επίπεδα έως και 15 φορές υψηλότερα από αυτά στην Ευρώπη, γεγονός που εγείρει ανησυχίες για πιθανή περιβαλλοντική μόλυνση.
Προηγούμενες αναφορές έχουν προτείνει ότι η εγγύτητα με γήπεδα γκολφ μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο Πάρκινσον μέσω της μόλυνσης των υπόγειων υδάτων και του πόσιμου νερού.
«Εγγύτητα με γήπεδα γκολφ και κίνδυνος νόσου Πάρκινσον»
Στη μελέτη με τίτλο «Εγγύτητα με γήπεδα γκολφ και κίνδυνος νόσου Πάρκινσον», οι ερευνητές διεξήγαγαν μια μελέτη περίπτωσης-ελέγχου βασισμένη στον πληθυσμό για να αξιολογήσουν τη σχέση μεταξύ της εγγύτητας με γήπεδα γκολφ και του κινδύνου Πάρκινσον.
Η ομάδα περιελάμβανε 419 περιστατικά Πάρκινσον και 5.113 αντίστοιχα δείγματα ελέγχου που εντοπίστηκαν μέσω του Rochester Epidemiology Project, ενός ολοκληρωμένου συστήματος ιατρικών αρχείων που καλύπτει μια περιοχή 27 κομητειών στη νότια Μινεσότα και τη δυτική Ουισκόνσιν από το 1991 έως το 2015.
Τα περιστατικά Πάρκινσον επιβεβαιώθηκαν μέσω ανασκόπησης ιατρικών αρχείων, συμπεριλαμβανομένης της επαλήθευσης της διάγνωσης από ειδικό σε κινητικές διαταραχές.
Τα δείγματα ελέγχου αντιστοιχίστηκαν με βάση την ηλικία, το φύλο και την ημερομηνία έναρξης, που ορίζεται ως η ημερομηνία έναρξης των συμπτωμάτων Πάρκινσον για τα περιστατικά ή μια συγκρίσιμη ημερομηνία για τα δείγματα ελέγχου.
Στοιχεία διευθύνσεων χρησιμοποιήθηκαν για την αξιολόγηση της εγγύτητας με γήπεδα γκολφ. Τα όρια των γηπέδων γκολφ χαρτογραφήθηκαν χρησιμοποιώντας δορυφορικές εικόνες και συνδέθηκαν με τις διευθύνσεις των συμμετεχόντων.
Οι αποστάσεις από το πλησιέστερο γήπεδο γκολφ υπολογίστηκαν με βάση το γεωγραφικό πλάτος και μήκος κάθε κατοικίας που καταγράφηκε έως και τρία χρόνια πριν από την έναρξη των συμπτωμάτων της νόσου Πάρκινσον ή την ημερομηνία αναφοράς για τους ελέγχους.
Τα δεδομένα για τις υδροδοτούμενες περιοχές από δημοτικά συστήματα προήλθαν από την Αμερικανική Γεωλογική Υπηρεσία, κατηγοριοποιώντας τις περιοχές με βάση την παρουσία ή την απουσία γηπέδου γκολφ.
Τα δεδομένα ευπάθειας των υπόγειων υδάτων, που παρέχονται από το Υπουργείο Γεωργίας της Μινεσότα, όρισαν τις ευπαθείς περιοχές με βάση παράγοντες όπως η υφή του εδάφους, το βάθος του βραχώδους υποστρώματος και η καρστική γεωλογία.
Τα δεδομένα για τα δημοτικά συστήματα ύδρευσης ελήφθησαν από το Γραφείο Γεωχωρικών Πληροφοριών της Μινεσότα.
Οι αξιολογήσεις έκθεσης περιελάμβαναν την απόσταση της κάθε κατοικίας από το πλησιέστερο γήπεδο γκολφ, τη διαβίωση σε περιοχή υδροδοτούμενη από το δημοτικό σύστημα, το οποίο υδροδοτεί επίσης και το γήπεδο γκολφ και την επισήμανση των περιοχών με μόλυνση στα υπόγεια ύδατα.
Οι κατηγορίες απόστασης χωρίστηκαν σε λιγότερο από 1 μίλι, 1 έως 2 μίλια, 2 έως 3 μίλια, 3 έως 6 μίλια και περισσότερα από 6 μίλια. Η διαμονή σε απόσταση 1 έως 2 μιλίων από ένα γήπεδο γκολφ συσχετίστηκε με 198% υψηλότερες πιθανότητες εμφάνισης Πάρκινσον, ενώ όσοι βρίσκονταν σε απόσταση 2 έως 3 μιλίων είχαν 121% υψηλότερες πιθανότητες.
Ο κίνδυνος μειώθηκε κατά περίπου 13% ανά επιπλέον μίλι πέραν των 3 μιλίων. Η διαμονή σε περιοχές, όπου υδροδοτούνται εκτός από τα σπίτια και τα γήπεδα γκολφ έδειξε 96% υψηλότερες πιθανότητες εμφάνισης Πάρκινσον σε σύγκριση με περιοχές όπου δεν υπήρχαν γήπεδα γκολφ, ανεξάρτητα από την εγγύτητα σε οικισμούς.
