Ένα είδος γιγάντιας χελώνας, που ζει στις Σεϋχέλλες κατάφεραν να αναπαράγουν ερευνητές με τεχνητή επώαση.

Οι ειδικοί αισιοδοξούν ότι αυτός ο τρόπος αναπαραγωγής θα βοηθήσει να μην χαθεί η γιγάντια χελώνα της Αλντάμπρα, ένα από τα μεγαλύτερα είδη χερσαίων χελωνών στον κόσμο αλλά και άλλα είδη που βρίσκονται υπό εξαφάνιση.

Πρόκειται για την πρώτη επιτυχημένη εκκόλαψη του συγκεκριμένου είδους με τεχνητή επώαση από την οποία προέκυψαν 13 μωρά χελωνάκια. Μάλιστα, τα μωρά μία εβδομάδα μετά από την παρέμβαση, δυναμώνουν όλο και περισσότερο μέρα με τη μέρα, ακολουθώντας μία διατροφή με μπανάνες.

Οι συγκεκριμένες χελώνες μπορούν να φτάσουν σε βάρος περίπου τα 250 κιλά και να ζήσουν περισσότερα από 100 χρόνια. Οικολόγοι της περιοχής, συνέλεξαν 18 αυγά από μία μόνο φωλιά στο νησί Cousin. Από αυτά τα αυγά βγήκαν συνολικά 13 χελωνάκια. Οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν μια πρωτοποριακή τεχνική για να διαπιστώσουν εάν τα κελύφη περιείχαν έμβρυα που βρίσκονται σε κίνδυνο. Οι ερευνητές δήλωσαν ότι η επιτυχημένη δοκιμή θα μπορούσε να βοηθήσει στην αποτροπή εξαφάνισης απειλούμενων ειδών.

«Αυτό είναι ένα τεράστιο άλμα», δήλωσε η Alessia Lavigna, η οποία κατάγεται από τις Σεϋχέλλες και εργάζεται στο Πανεπιστήμιο του Σέφιλντ. Η Lavigna είναι η κύρια συγγραφέας μιας πρόσφατης μελέτης σχετικά με το project.

Η μελέτη εξέτασε το ρυθμό αναπαραγωγής πέντε ειδών χελωνών, αποκαλύπτοντας ότι το 75% των αυγών είχε γονιμοποιηθεί αλλά περιείχε έμβρυα που πέθαναν σε πρώιμο στάδιο. Αυτά τα ευρήματα ρίχνουν νέο φως στο γιατί η γιγάντια χελώνα Aldabra, η οποία έχει χαρακτηριστεί ως «ευάλωτο είδος» από τη Διεθνή Ένωση για τη Διατήρηση της Φύσης, έχει εξαιρετικά χαμηλή επιτυχία εκκόλαψης σε άγριες φωλιές. Το ποσοστό αποτυχίας θεωρείται πιο πιθανό να οφείλεται σε περιβαλλοντικούς παρά σε γενετικούς παράγοντες.

Σύμφωνα με την Lavigna, τα ποσοστά αναπαραγωγής των χελωνών σε ορισμένα νησιά φαίνεται να είναι χαμηλά, επειδή έχουν εντοπιστεί λίγες νεαρές χελώνες τις τελευταίες δεκαετίες. Μελέτες δεκαετιών καταγράφουν τους ίδιους πληθυσμούς, γεγονός που προκαλεί ανησυχίες ότι η σχετική σταθερότητα του είδους έχει περισσότερο να κάνει με τη μακροζωία του παρά με τα ποσοστά αναπαραγωγής του.

Η επώαση γονιμοποιημένων αυγών, η οποία δοκιμάζεται σε συνεργασία με το Ίδρυμα Save Our Seas, το Nature Seychelles και αρκετούς άλλους τοπικούς οργανισμούς προστασίας της φύσης, μπορεί να βοηθήσει στην αύξηση του αριθμού τους σε περίπτωση κρίσης. Αλλά προτεραιότητα για την έρευνα παραμένει ο τρόπος βελτίωσης των συνθηκών στις άγριες φωλιές.

«Η τεχνητή επώαση αυγών δεν αποτελεί μακροπρόθεσμη λύση», δήλωσε η Nicola Hemmings της σχολής βιοεπιστημών του Πανεπιστημίου του Σέφιλντ. «Πρέπει να εντοπίσουμε τις μεταβλητές που επηρεάζουν την επιβίωση και στη συνέχεια να δούμε αν υπάρχουν τρόποι για να βελτιώσουμε το φυσικό περιβάλλον της φωλιάς», πρόσθεσε. Η ομάδα λέει ότι θα ήθελε να μοιραστεί τα αποτελέσματά της με επιστήμονες στα νησιά Γκαλαπάγκος, τα οποία επίσης φιλοξενούν ένα μοναδικό είδος γιγάντιων χελωνών.