Η κατανάλωση έως και τεσσάρων φλιτζανιών καφέ την ημέρα συσχετίστηκε με μεγαλύτερο μήκος τελομερών σε ασθενείς με σοβαρές ψυχικές διαταραχές, σύμφωνα με μια νέα μελέτη.
Πιο συγκεκριμένα, μεταξύ 436 ενηλίκων με διαταραχές του φάσματος της σχιζοφρένειας και συναισθηματικές διαταραχές, παρατηρήθηκε μια ανεστραμμένη καμπύλη σχήματος J μεταξύ του μήκους των τελομερών, ενός δείκτη κυτταρικής γήρανσης, και της πρόσληψης καφέ, η οποία κορυφώθηκε στα τρία έως τέσσερα φλιτζάνια και μειώθηκε με πέντε φλιτζάνια ή περισσότερα. Τα παραπάνω ανέφερε ο Vid Mlakar, PhD, του Ινστιτούτου Ψυχιατρικής, Ψυχολογίας και Νευροεπιστήμης στο King's College London, μαζί με τους συνεργάτες του.
Οι ασθενείς που ανέφεραν ότι δεν κατανάλωναν καφέ είχαν σημαντικά μικρότερα τελομερή λευκοκυττάρων σε σύγκριση με εκείνους που κατανάλωναν έως και τέσσερα φλιτζάνια καφέ την ημέρα, σημείωσαν οι ερευνητές στο BMJ Mental Health.
Με βάση έναν μέσο όρο 70 μειώσεων ζευγών βάσεων ανά έτος, «αυτό αντιπροσωπεύει 5 χρόνια νεότερη βιολογική ηλικία στην ομάδα κατανάλωσης καφέ, προσαρμοσμένη σε διάφορους παράγοντες», όπως η ηλικία, το φύλο, η εθνικότητα, το κάπνισμα και η χρήση φαρμάκων όπως το λίθιο, τα αντιψυχωσικά και τα σταθεροποιητικά της διάθεσης, έγραψαν ο Mlakar και η ομάδα του.
Τα αποτελέσματα υποδηλώνουν ότι, «με μέτρο, η κατανάλωση καφέ μπορεί να έχει θετικό αποτέλεσμα, αλλά έχει αντίστροφο αποτέλεσμα σε μεγάλες δόσεις», κατέληξαν. «Καθώς τα άτομα με σοβαρές ψυχικές διαταραχές τείνουν να έχουν υψηλή κατανάλωση καφέ, η μελέτη μας προτείνει πιθανά οφέλη για την υγεία παρακολουθώντας την κατανάλωση καφέ για τη μείωση της πρόσληψης πάνω από τη συνιστώμενη ημερήσια δόση» των τεσσάρων φλιτζανιών την ημέρα, διευκρίνισαν. Η Uma Naidoo, MD, ψυχίατρος που ασχολείται με τις διατροφικές διαταραχές στο Γενικό Νοσοκομείο της Μασαχουσέτης και στην Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ στη Βοστώνη, χαρακτήρισε τη μελέτη «ενδιαφέρουσα», ωστόσο επεσήμανε ότι «απαιτεί προσεκτική ερμηνεία».
«Ο βασικός περιορισμός είναι η αδυναμία να προσδιοριστούν χρονικές σχέσεις ή αιτιότητα», δήλωσε η Naidoo στο MedPage Today. «Η κατανάλωση καφέ και το μήκος των τελομερών μετρήθηκαν ταυτόχρονα, καθιστώντας αδύνατο να προσδιοριστεί εάν η πρόσληψη καφέ προηγήθηκε των αλλαγών στα τελομερή ή ακολούθησε», ξεκαθάρισε.
Παρόλο που οι συγγραφείς έλεγξαν για πολλαπλούς παράγοντες που μπορεί να παίζουν ρόλο, σημείωσε ότι «δεν μπορεί να αποκλειστεί η αντίστροφη αιτιότητα. Οι ασθενείς με μακρύτερα τελομερή μπορεί να έχουν διαφορετικές συμπεριφορές υγείας που επιτρέπουν μεγαλύτερη κατανάλωση καφέ». Αυτά τα ευρήματα ευθυγραμμίζονται με προηγούμενες μελέτες, όπως η Μελέτη Υγείας των Νοσηλευτών, δήλωσε η Naidoo, αλλά «έρχονται σε άμεση αντίθεση με τη μαζική Μελέτη Βιοτράπεζας του Ηνωμένου Βασιλείου».
Το πιο συνεπές εύρημα σε όλες τις μελέτες είναι ότι ο τύπος και η μέθοδος παρασκευής του καφέ έχουν μεγαλύτερη σημασία από την ποσότητα, με τον στιγμιαίο καφέ να φαίνεται επιβλαβής και τον καφέ φίλτρου ουδέτερο ή ωφέλιμο, πρόσθεσε. Δεν υπήρχαν διαθέσιμες πληροφορίες σχετικά με τον τύπο ή την παρασκευή του καφέ σε αυτή τη μελέτη. Συνολικά, «τα στοιχεία παραμένουν εξαιρετικά ασυνεπή και δεν μπορούν να υποστηρίξουν κλινικές συστάσεις σχετικά με την κατανάλωση καφέ για την υγεία των τελομερών», δήλωσε η Naidoo.
