Οι αθλητές θεωρούνται υγιείς άνθρωποι. Ίσως γι’ αυτό φαίνεται περίεργο που οι περισσότεροι κολυμβητές δεν μιλούν για τις πιθανές επιπτώσεις στην υγεία τους από την κολύμβηση σε πισίνες, ούτε σκέφτονται σοβαρά την ασφάλεια των ίδιων των εγκαταστάσεων.
Είναι συνηθισμένο για κολυμβητές να αναφέρουν ξηρά μαλλιά, φαγούρα στο δέρμα και κόκκινα μάτιαμ ενώ κάποιοι χάνουν τρίχες, κυρίως από τα πόδια και τα χέρια. Δεν είναι σπάνιο επίσης να χρησιμοποιούνται αντιισταμινικά και εισπνεόμενα φάρμακα από συστηματικούς κολυμβητές.
Όπως αναφέρει το Trainingpeaks.com Αν αυτά τα συμπτώματα σάς φαίνονται απλώς ενοχλητικές παρενέργειες της άσκησης σε χημικά επεξεργασμένο νερό, σκεφτείτε τι μπορεί να προκαλούν αυτοί οι παράγοντες στους πνεύμονές σας.
Τι αναφέρει η επιστήμη για τις εσωτερικές πισίνες
Η κολύμβηση παραμένει ένα πολύ δημοφιλές άθλημα. Σύμφωνα με τον οργανισμό PHIT America, το 2013 σημειώθηκε αύξηση 3,1 εκατομμυρίων νέων συμμετεχόντων στην κολύμβηση για φυσική κατάσταση. Η USA Swimming, ο εθνικός φορέας για τους αγωνιστικούς κολυμβητές, ανέφερε ότι το 2018 υπήρχαν 347.000 μέλη με ετήσια εγγραφή σε κολυμβητικούς συλλόγους.
Επιπλέον, έχει αποδειχθεί ότι η κολύμβηση βοηθά σε παθήσεις όπως ο αυτισμός και η αρθρίτιδα, ενώ συμβάλλει στη διατήρηση καλής μυϊκής και καρδιοαναπνευστικής υγείας.
Ωστόσο, υπάρχουν εκατοντάδες μελέτες για τις αρνητικές επιπτώσεις της κολύμβησης στην απολύμανση του νερού. Ορισμένες εστιάζουν στην εμφάνιση άσθματος σε παιδιά που κολυμπούν τακτικά. Άλλες εντοπίζουν αναπνευστικά προβλήματα σε εργαζόμενους σε κλειστά κυρίως κολυμβητήρια. Υπάρχουν επίσης μελέτες για ελίτ κολυμβητές που δείχνουν αυξημένα ποσοστά άσθματος σε σχέση με τον γενικό πληθυσμό.
Πώς να μειώσετε την έκθεση σε επικίνδυνα χημικά
Κάντε ντους πριν μπείτε στην πισίνα
Το χλώριο και οι χλωραμίνες σε διάφορες μορφές είναι τα βασικά μέσα απολύμανσης του νερού σε πισίνες. Το υποχλωριώδες οξύ, η ενεργή ουσία, είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικό στην εξόντωση μικροβίων και μικρές ποσότητες επαρκούν για να σκοτώσουν βακτήρια, παράσιτα και ιούς που προκαλούν ασθένειες στον άνθρωπο.
Η χλωρίωση είναι ο συχνότερος τρόπος απολύμανσης πισινών και, από μόνη της, δεν θα ήταν πρόβλημα. Το πρόβλημα δημιουργείται όταν το υποχλωριώδες οξύ αντιδρά με οργανικές και ανόργανες ουσίες που εισέρχονται στο νερό από τους κολυμβητές, όπως ιδρώτας, ούρα και καλλυντικά.
Από αυτή την αντίδραση παράγονται τα λεγόμενα παραπροϊόντα απολύμανσης (DBPs), που μπορούν να καταποθούν, να εισπνευστούν ή να απορροφηθούν από το δέρμα. Γι’ αυτό είναι πολύ σημαντικό να κάνετε ντους πριν μπείτε στην πισίνα.
Αν μυρίζετε έντονα χλώριο, μην μπείτε
Η χαρακτηριστική μυρωδιά της πισίνας δεν είναι ένδειξη ότι το χλώριο κάνει τη δουλειά του. Η γνωστή οσμή προέρχεται από τις χλωραμίνες, χημικά που σχηματίζονται όταν το χλώριο δεν λειτουργεί σωστά.
Μία από αυτές, η τριχλωραμίνη, είναι υπεύθυνη για την έντονη μυρωδιά και θεωρείται πιθανώς καρκινογόνος. Παρουσιάζεται σε υψηλές συγκεντρώσεις στον αέρα των εσωτερικών πισινών, ειδικά λόγω της πτητικότητάς της, και εισπνέεται εύκολα.
Άλλα παραπροϊόντα, όπως οι τριαλογονομεθάνες (THMs), προκαλούν επίσης ερεθισμούς στο αναπνευστικό. Η παρουσία τους εξαρτάται από το μέγεθος της πισίνας, τον αριθμό των λουομένων, τη χημική ισορροπία και την κυκλοφορία του αέρα.
Τα επίπεδα του ελεύθερου διαθέσιμου χλωρίου (FAC) πρέπει να κυμαίνονται μεταξύ 0,2–0,4 ppm. Αν συνδεθεί με ρύπους, το FAC δεν μπορεί πλέον να εξουδετερώσει μικρόβια και μετατρέπεται σε άλλη, δυνητικά επιβλαβή χημική ένωση.
Η επαρκής κυκλοφορία αέρα είναι απαραίτητη. Ένας μεγάλος ανεμιστήρας στο άκρο του χώρου πρέπει να μετακινεί τον αέρα πάνω από το νερό και, σε συνδυασμό με σύστημα εναλλαγής, να φέρνει φρέσκο αέρα και να απομακρύνει τον μολυσμένο. Όμως αυτό το σύστημα συχνά δεν επαρκεί. Μελέτες δείχνουν ότι η ποιότητα του αέρα είναι χειρότερη τον χειμώνα, όταν η διαφορά θερμοκρασίας μειώνει την απόδοση της ανακύκλωσης.
Άρα αν μυρίζει έντονα χλώριο, μην μπείτε στο νερό. Η μυρωδιά σημαίνει ότι δεν υπάρχει αρκετό ελεύθερο χλώριο για να εξουδετερώσει τα μικρόβια, αλλά αρκετές χλωραμίνες για να προκαλέσουν βλάβες. Παρατηρήστε επίσης αν το νερό είναι καθαρό, χωρίς αφρούς ή κατάλοιπα στα τοιχώματα.
Αν δυσκολεύεστε να αναπνεύσετε, σταματήστε!
Τα στοιχεία δείχνουν ότι η ευαισθησία κάθε ατόμου διαφέρει. Έτσι, ο καλύτερος οδηγός όταν κολυμπάτε σε εσωτερική πισίνα είναι το ίδιο σας το σώμα. Το ότι κάποιος δίπλα σας αισθάνεται καλά, δεν σημαίνει ότι κι εσείς πρέπει να συνεχίσετε.
Οι κίνδυνοι από την κολύμβηση σε χλωριωμένο νερό είναι υπαρκτοί και η σοβαρότητα τους διαφέρει από πισίνα σε πισίνα, ανάλογα με τη διαχείριση και τον εξοπλισμό. Προσέξτε τα προειδοποιητικά σημάδια!
