Μια πρόσφατη συζήτηση, ανέδειξε ελπιδοφόρες εξελίξεις στην τεχνολογία και την ιατρική για τον διαβήτη, με στόχο την πρόληψη και διαχείριση της υπογλυκαιμίας. Πραγματικές εμπειρίες ανέδειξαν τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν τα άτομα με διαβήτη τύπου 1 σε περιπτώσεις σοβαρής υπογλυκαιμίας. Ο πρώιμος έλεγχος και οι νέες θεραπείες μπορούν να συμβάλλουν στην καθυστέρηση ή την αποτροπή της εξέλιξης του διαβήτη τύπου 1.
Διακεκριμένοι ειδικοί συζήτησαν τις πιο πρόσφατες τεχνολογικές και ιατρικές καινοτομίες για την πρόληψη και αντιμετώπιση σοβαρών επεισοδίων υπογλυκαιμίας, σε πάνελ κατά τη διάρκεια του επιστημονικού συνεδρίου της Αμερικανικής Διαβητολογικής Εταιρείας (ADA) στο Σικάγο.
Ο Δρ. Alan Moses, πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου του ιδρύματος diaTribe, συντόνισε τη συζήτηση, η οποία εστίασε στην ευαισθητοποίηση για την υπογλυκαιμία – μια διαρκή ανησυχία για τα άτομα με διαβήτη τύπου 1.
Εξελίξεις στην αντλία ινσουλίνης
Ο εφευρέτης Dean Kamen έθεσε το πλαίσιο της συζήτησης, περιγράφοντας την πρώτη φορητή αντλία ινσουλίνης που δημιούργησε. Ο Kamen έχει πάνω από 1.000 πατέντες για εφευρέσεις που έχουν φέρει επανάσταση στην κινητικότητα και την υγειονομική περίθαλψη – περιλαμβανομένης της φορητής συσκευής αιμοκάθαρσης HomeChoice, του συστήματος κινητικότητας iBOT, του Segway, ενός ρομποτικού βραχίονα που χρηματοδοτήθηκε από το DARPA, και ενός νέου και βελτιωμένου κινητήρα Stirling.
Ο Kamen, ανέφερε πως η ιδέα της αντλίας προέκυψε από την ανάγκη για ακριβή χορήγηση πολύ μικρών δόσεων φαρμάκων σε βρέφη.
Μια μικροσκοπική βίδα περιστρεφόταν απαλά, χορηγώντας με ακρίβεια ελάχιστες δόσεις φαρμάκου, και αυτός είναι, στην ουσία, ο τρόπος που εξακολουθούν να λειτουργούν οι αντλίες ινσουλίνης.
Δεκαετίες αργότερα, ο Kamen συνειδητοποίησε ότι η χορήγηση μπορούσε να γίνει ακόμη πιο ακριβής με τη χρήση ηχητικών κυμάτων για τη μέτρηση του όγκου της ινσουλίνης στην αντλία. Το αποτέλεσμα είναι το πρόσφατα λανσαρισμένο αυτοματοποιημένο σύστημα χορήγησης ινσουλίνης twiist της Sequel, που χρησιμοποιεί αυτή τη νέα τεχνολογία για ακριβή δόση.
Η υπογλυκαιμία στον πραγματικό κόσμο
Η ακτιβίστρια Stefany Shaheen, της οποίας η κόρη Elle διαγνώστηκε με διαβήτη τύπου 1 σε ηλικία οκτώ ετών, προσέφερε πραγματικά περιστατικά κατά τη διάρκεια της συζήτησης. Περιέγραψε τις ανησυχίες που συνοδεύουν την υπογλυκαιμία.
Η Elle έχει βιώσει σοβαρά επεισόδια, συμπεριλαμβανομένης μιας επιληπτικής κρίσης την πρώτη επέτειο της διάγνωσής της. Αργότερα, αντιμετώπισε δυσκολίες κατά τη μετάβασή της στο πανεπιστήμιο, όπου μερικές φορές κοιμόταν χωρίς να ξυπνήσει από τον «συναγερμό» της χαμηλής γλυκόζης.
Γλυκαγόνη και προκλήσεις στη χρήση
Η συζήτηση προχώρησε στην ανάγκη για καλύτερη εκπαίδευση και εργαλεία για τη διαχείριση της υπογλυκαιμίας, όπως η γλυκαγόνη και η χρήση τεχνολογιών όπως η συνεχής παρακολούθηση γλυκόζης (CGM) και τα AID συστήματα.
Η υπογλυκαιμία αποτελεί πρόβλημα δημόσιας υγείας και είναι ένα πρόβλημα που υποτιμάται και δεν συζητείται αρκετά. Μόνο το 10% των ασθενών που φτάνουν στα επείγοντα με σοβαρή υπογλυκαιμία λαμβάνουν συνταγή για γλυκαγόνη κατά την έξοδό τους. Και μόνο 1 στους 15 ανθρώπους που λαμβάνουν ινσουλίνη έχουν γλυκαγόνη στο σπίτι.
Χρειάζονται καινοτόμα, υγειονομικά συστήματα, δημόσια υγεία, καθώς και ειδικοί στα σχολεία και στις κοινότητες. Η κλινική αδράνεια είναι κάτι που πρέπει να αντιμετωπίσουμε όλοι μαζί, όπως αναφέρουν οι ειδικοί.
Η Δρ. Joanna Mitri, επικεφαλής ιατρική διευθύντρια της Sequel, εξήγησε τη λειτουργικότητα του συστήματος twiist AID, το οποίο ενσωματώνει την καινοτόμο τεχνολογία αντλίας ινσουλίνης iisure, που ανέπτυξε ο Dean Kamen.
Το σύστημα χρησιμοποιεί ηχητικά κύματα για να μετρά σε πραγματικό χρόνο την παροχή ινσουλίνης, με ακρίβεια που φτάνει έως και το νανολίτρο. Αν αυτό αποτύχει, μπορεί να οδηγήσει σε υπεργλυκαιμία, ένα συχνό και σοβαρό ζήτημα. Ενημερώνοντας άμεσα τον χρήστη, το σύστημα επιτρέπει έγκαιρη παρέμβαση πριν εκτροχιαστούν τα επίπεδα γλυκόζης.
Το σύστημα twiist AID χρησιμοποιεί τον αλγόριθμο twiist Loop, βασισμένο στον δημοφιλή αλγόριθμο ανοιχτού κώδικα Tidepool Loop, ενσωματωμένο σε κυκλική αντλία με σωληνάκι. Διατέθηκε επίσημα στο κοινό στις 7 Ιουλίου 2025.
Πρόληψη και καθυστέρηση του διαβήτη τύπου 1
Με ορίζοντα τις καινοτόμες θεραπείες, ο Δρ. Bryce Nelson από το Πανεπιστήμιο Virginia Commonwealth παρουσίασε την ιδέα εστίασης στα πρώιμα στάδια του διαβήτη τύπου 1, όπου ακόμη δεν έχουν εμφανιστεί συμπτώματα.
«Βρισκόμαστε σε μια εποχή όπου μπορούμε να αναθεωρήσουμε την προσέγγισή μας στον διαβήτη τύπου 1», δήλωσε ο Nelson.
Περιέγραψε τα τρία στάδια του διαβήτη τύπου 1:
- Στάδιο 1: Υπάρχουν αντισώματα κατά των κυττάρων του παγκρέατος, αλλά τα επίπεδα γλυκόζης είναι φυσιολογικά
- Στάδιο 2: Υπάρχουν αντισώματα και παρατηρούνται υψηλότερα από το φυσιολογικό επίπεδα σακχάρου
- Στάδιο 3: Υπέρταση σακχάρου στο αίμα, με αυξημένο κίνδυνο διαβητικής κετοξέωσης (DKA), λόγω χαμηλών επιπέδων ινσουλίνης
Τόνισε τη σημασία του πρώιμου ελέγχου για αντισώματα, ώστε να ξεκινήσει θεραπεία που μπορεί να καθυστερήσει την έναρξη της νόσου. Περίπου το 60% των νεοδιαγνωσθέντων με διαβήτη τύπου 1 φτάνουν για πρώτη φορά στα επείγοντα με διαβητική κετοξέωση (ΔΚΑ).
Η έγκαιρη ταυτοποίηση των ατόμων που βρίσκονται σε ασυμπτωματικό στάδιο είναι το κλειδί. Έπειτα, μπορεί να χορηγηθεί ανοσοτροποποιητική θεραπεία όπως το Tzield (τεπλιζουμάμπη), η οποία μπορεί να καθυστερήσει την εξέλιξη στο στάδιο 3 για τουλάχιστον δύο χρόνια.
«Ο έλεγχος πρέπει να είναι μια συνολική προσπάθεια», τόνισε ο Nelson. «Χρειαζόμαστε συνεργασία μεταξύ ειδικών και γιατρών πρωτοβάθμιας περίθαλψης. Αλλά χρειαζόμαστε και κρατική και κοινοτική υποστήριξη».
