Αν κάποιος μένει σε κοντινή απόσταση από τη θάλασσα, αυτό μπορεί να είναι ιδιαίτερα ευεργετικό για την υγεία του, χαρίζοντάς του την πολυπόθητη μακροζωία. Ωστόσο, κάποιος άλλος που μπορεί να ζει σε μια πόλη, την οποία διαπερνά ποτάμι δεν φαίνεται να απολαμβάνει το ίδιο όφελος, σύμφωνα με μία πρόσφατη μελέτη.

Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Οχάιο ανέλυσαν δεδομένα πληθυσμού -συμπεριλαμβανομένου του προσδόκιμου ζωής- σε περισσότερες από 66.000 περιοχές στις ΗΠΑ. Στη συνέχεια σύγκριναν τα δεδομένα με βάση την εγγύτητα σε υδάτινες οδούς.

Μακροζωία και διαβίωση κοντά στη θάλασσα

Η μελέτη δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Environmental Research. Μια συσχέτιση μεταξύ του μεγαλύτερου προσδόκιμου ζωής και του υδάτινου στοιχείου ήταν σαφής για όσους ζουν σε απόσταση περίπου 30 μιλίων από τη θάλασσα. Αλλά για όσους ζουν σε αστικές περιοχές και κοντά σε μια εσωτερική υδάτινη μάζα μεγαλύτερη από 4 τετραγωνικά μίλια, ίσχυε το αντίθετο. Οι κάτοικοι της υπαίθρου που ζουν κοντά σε νερό μπορεί επίσης να αποκομίσουν κάποια οφέλη στη διάρκεια της ζωής τους, σύμφωνα με την έρευνα.

«Συνολικά, οι κάτοικοι των παράκτιων περιοχών φαίνεται να ζουν ένα έτος ή και περισσότερο από τον μέσο όρο των 79 ετών, ενώ όσοι ζούν σε πιο αστικές περιοχές κοντά σε εσωτερικά ποτάμια και λίμνες είναι πιθανό να πεθάνουν - κατά μέσο όρο - στην ηλικία των 78 ετών. Οι κάτοικοι των παράκτιων περιοχών πιθανότατα ζουν περισσότερο λόγω μιας ποικιλίας αλληλένδετων παραγόντων», δήλωσε ο επικεφαλής ερευνητής Jianyong Jamie Wu.

Η ανάλυση έδειξε ότι οι ηπιότερες θερμοκρασίες, η καλύτερη ποιότητα του αέρα, οι περισσότερες ευκαιρίες για αναψυχή, η μικρότερη ευαισθησία στην ξηρασία και τα υψηλότερα εισοδήματα θα μπορούσαν να συμβάλλουν σε καλύτερες προοπτικές για τους κατοίκους των παράκτιων περιοχών σε σύγκριση με εκείνους που ζουν στην ενδοχώρα.

«Από την άλλη πλευρά, η ρύπανση, η φτώχεια, η έλλειψη δυνατοτήτων για σωματική δραστηριότητα και ο αυξημένος κίνδυνος πλημμυρών είναι πιθανοί παράγοντες που οδηγούν σε μείωση του προσδόκιμου ζωής», δήλωσε ο Yanni Cao, μεταδιδακτορικός ερευνητής που εργάστηκε στη μελέτη. Η πιο κρίσιμη διαφορά που διαπίστωσαν οι ερευνητές είναι ότι οι παράκτιες περιοχές βιώνουν λιγότερες ζεστές ημέρες και χαμηλότερες μέγιστες θερμοκρασίες σε σύγκριση με τις περιοχές με εσωτερικά ύδατα.