Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο Flinders εστιάζουν στον καφέ και το τσάι και στο πώς μπορούν να επηρεάσουν την υγεία των οστών σε ηλικιωμένες γυναίκες.
Η έρευνα, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Nutrients, παρακολούθησε σχεδόν 10.000 γυναίκες ηλικίας 65 ετών και άνω για πάνω από μια δεκαετία, για να διερευνήσει εάν οι καθημερινές τους συνήθειες να πίνουν καφέ ή τσάι συνδέονταν με αλλαγές στην οστική πυκνότητα, έναν βασικό δείκτη κινδύνου οστεοπόρωσης.
Ο καφές και το τσάι καταναλώνονται καθημερινά από δισεκατομμύρια γυναίκες παγκοσμίως. Γι’ αυτό το λόγο η κατανόηση του αντίκτυπού τους στην υγεία των οστών είναι κρίσιμη. Μέχρι τώρα, τα στοιχεία ήταν ανάμεικτα και λίγες μελέτες έχουν παρακολουθήσει αυτή τη σχέση για τόσο εκτεταμένη περίοδο.
Η ομάδα του Πανεπιστημίου Flinders ανέλυσε δεδομένα από τη Μελέτη των Οστεοπορωτικών Καταγμάτων, χρησιμοποιώντας επαναλαμβανόμενες μετρήσεις για τη συσχέτιση μεταξύ της κατανάλωσης ροφημάτων και της BMD στο ισχίο και τον αυχένα του μηριαίου οστού, περιοχές που σχετίζονται έντονα με τον κίνδυνο κατάγματος.
Για πάνω από δέκα χρόνια, οι συμμετέχοντες ανέφεραν τις συνήθειές τους σχετικά με την κατανάλωση καφέ και τσαγιού, ενώ οι ερευνητές μέτρησαν την οστική πυκνότητα χρησιμοποιώντας προηγμένες τεχνικές απεικόνισης.
Η μελέτη διαπίστωσε ότι όσες γυναίκες έπιναν τσάι είχαν ελαφρώς υψηλότερη συνολική οστική πυκνότητα ισχίου σε σύγκριση με όσες δεν έπιναν. Αν και η διαφορά ήταν μέτρια, ήταν στατιστικά σημαντική και θα μπορούσε να έχει σημαντικές επιπτώσεις σε επίπεδο πληθυσμού.
«Ακόμα και μικρές βελτιώσεις στην οστική πυκνότητα μπορούν να μεταφραστούν σε λιγότερα κατάγματα σε μεγάλες ομάδες», λέει ο Επίκουρος Αναπληρωτής Καθηγητής Enwu Liu από το Κολλέγιο Ιατρικής και Δημόσιας Υγείας.
Ο καφές, από την άλλη πλευρά, έχει να μας διηγηθεί μια πιο σύνθετη ιστορία. Συνολικά, η μέτρια κατανάλωση καφέ, περίπου δύο έως τρία φλιτζάνια την ημέρα, δεν φάνηκε να βλάπτει την υγεία των οστών. Ωστόσο, η κατανάλωση περισσότερων από πέντε φλιτζανιών ημερησίως συνδέθηκε με χαμηλότερη οστική πυκνότητα, γεγονός που υποδηλώνει ότι η υπερβολική πρόσληψη μπορεί να είναι επιβλαβής.
Είναι ενδιαφέρον ότι οι γυναίκες με υψηλότερη κατανάλωση αλκοόλ στη ζωή τους παρουσίασαν περισσότερες αρνητικές επιπτώσεις από τον καφέ, ενώ το τσάι φάνηκε ιδιαίτερα ωφέλιμο για τις γυναίκες με παχυσαρκία.
Ο Ryan Liu, συν-συγγραφέας της εργασίας, λέει ότι οι ενώσεις που ονομάζονται κατεχίνες, οι οποίες βρίσκονται σε αφθονία στο τσάι, μπορεί να προάγουν τον σχηματισμό οστών και την επιβράδυνση της οστικής διάσπασης. «Η περιεκτικότητα σε καφεΐνη του καφέ, αντίθετα, έχει αποδειχθεί σε εργαστηριακές μελέτες ότι επηρεάζει την απορρόφηση ασβεστίου και τον μεταβολισμό των οστών, αν και αυτές οι επιπτώσεις είναι μικρές και μπορούν να αντισταθμιστούν με την προσθήκη γάλακτος», λέει ο Ryan Liu από το Πανεπιστήμιο Flinders.
Ο Επίκουρος Αναπληρωτής Καθηγητής Enwu Liu προσθέτει ότι τα ευρήματα υποδηλώνουν ότι η απόλαυση ενός φλιτζανιού τσαγιού κάθε μέρα θα μπορούσε να είναι ένας απλός τρόπος για την υποστήριξη της υγείας των οστών καθώς μεγαλώνουμε.
«Αν και η μέτρια κατανάλωση καφέ φαίνεται ασφαλής, η πολύ υψηλή κατανάλωση μπορεί να μην είναι ιδανική, ειδικά για τις γυναίκες που πίνουν αλκοόλ», διευκρινίζει. Οι συγγραφείς προειδοποιούν ότι οι παρατηρούμενες διαφορές, αν και στατιστικά σημαντικές, δεν είναι αρκετά μεγάλες ώστε να δικαιολογούν δραματικές αλλαγές για τα άτομα.
«Τα αποτελέσματά μας δεν σημαίνουν ότι πρέπει να σταματήσετε τον καφέ ή να αρχίσετε να πίνετε άφθονο τσάι», λέει ο Αναπληρωτής Καθηγητής Liu. «Υποδηλώνουν όμως ότι η μέτρια κατανάλωση τσαγιού θα μπορούσε να είναι ένας απλός τρόπος για την υποστήριξη της υγείας των οστών και ότι η πολύ υψηλή πρόσληψη καφέ μπορεί να μην είναι ιδανική, ειδικά για τις γυναίκες που πίνουν αλκοόλ.
Αν και το ασβέστιο και η βιταμίνη D παραμένουν ακρογωνιαίοι λίθοι για την υγεία των οστών, το τι βάζετε στο φλιτζάνι σας θα μπορούσε επίσης να παίξει κάποιο ρόλο. Για τις μεγαλύτερες σε ηλικία γυναίκες, η απόλαυση ενός φλιτζανιού τσαγιού καθημερινά μπορεί να είναι κάτι περισσότερο από μια απογευματινή ιεροτελεστία. Θα μπορούσε να είναι ένα μικρό βήμα προς πιο δυνατά οστά», καταλήγει.
