Έχετε παρατηρήσει ποτέ ότι ο αέρας αποκτά μια ξεχωριστή μυρωδιά λίγο πριν ξεκινήσει η βροχή; Δεν είναι τυχαίο. Η αίσθηση αυτή έχει όνομα: petrichor. Ο όρος δημιουργήθηκε το 1964 από δύο Αυστραλούς επιστήμονες και προέρχεται από τις ελληνικές λέξεις «πέτρα» και «ιχώρ», το μυθικό υγρό που έρεε στις φλέβες των θεών, σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία. Ουσιαστικά περιγράφει το γήινο, φρέσκο άρωμα που συνοδεύει μια καταιγίδα.

Η επιστημονική εξήγηση πίσω από το φαινόμενο

Το petrichor οφείλεται κυρίως σε δύο παράγοντες: τα έλαια από φυτά που αποθηκεύονται στο έδαφος κατά τις ξηρές περιόδους και μια χημική ουσία που παράγεται από βακτήρια του εδάφους, η γεωσμίνη. Όταν οι σταγόνες της βροχής χτυπούν το χώμα, παγιδεύουν μικροσκοπικές φυσαλίδες αέρα. Οι φυσαλίδες αυτές εκτοξεύονται προς τα πάνω, απελευθερώνοντας στην ατμόσφαιρα τα έλαια και τη γεωσμίνη, που είναι υπεύθυνα για τη χαρακτηριστική οσμή, αναφέρει το περιοδικό Mirror.

Γιατί μερικοί μυρίζουν τη βροχή πριν έρθει;

Εκτός από το petrichor, πολλοί άνθρωποι ισχυρίζονται ότι μπορούν να ανιχνεύσουν τη βροχή πριν ξεκινήσει. Αυτό εξηγείται από το όζον (O3), ένα φυσικό αέριο με γλυκιά και έντονη μυρωδιά. Κατά την προσέγγιση μιας καταιγίδας, οι άνεμοι ωθούν το όζον πιο κοντά στο έδαφος, με αποτέλεσμα να γίνεται αντιληπτό από την όσφρησή μας.

Η ικανότητα ανίχνευσης της γεωσμίνης είναι τόσο ισχυρή ώστε ξεπερνά ακόμη και την ικανότητα των καρχαριών να ανιχνεύουν το αίμα στο νερό. Αυτό δείχνει πόσο ευαίσθητη είναι η ανθρώπινη όσφρηση σε συγκεκριμένες χημικές ουσίες. Έτσι, για κάποιους, η «μυρωδιά της βροχής» δεν είναι απλώς μια ποιητική φράση, αλλά μια πραγματική εμπειρία.

Το άρωμα που συνδέεται με τη μνήμη και το συναίσθημα

Δεν είναι τυχαίο ότι η μυρωδιά μετά τη βροχή συχνά μας προκαλεί νοσταλγία ή μια αίσθηση ανανέωσης. Οι οσμές έχουν ισχυρή σύνδεση με το κέντρο της μνήμης μας και των συναισθημάτων στον εγκέφαλο μας, γι’ αυτό και η εμπειρία αυτή γίνεται τόσο ξεχωριστή και έντονη, ειδικά για κάποιους ανθρώπους.