Ο Dick Van Dyke, ο θρυλικός Αμερικανός ηθοποιός και κωμικός που πρωταγωνίστησε σε κλασικές ταινίες όπως η Mary Poppins και το Chitty Chitty Bang Bang, «κλείνει» τα 100 στις 13 Δεκεμβρίου. Ο αγαπημένος ηθοποιός αποδίδει την μακροζωία του στη θετική του στάση και στο γεγονός ότι δεν θυμώνει ποτέ.
Αν και η μακροζωία εξαρτάται από πολλούς παράγοντες - συμπεριλαμβανομένων της γενετικής και του τρόπου ζωής - υπάρχει κάποια αλήθεια στον ισχυρισμό του Dick Van Dyke. Πολλαπλές μελέτες έχουν δείξει ότι η διατήρηση χαμηλών επιπέδων στρες και μιας θετικής, αισιόδοξης στάσης ζωής σχετίζονται με τη μακροζωία.
Για παράδειγμα, μια μελέτη, η οποία πραγματοποιήθηκε στο Ηνωμένο Βασίλειο διαπίστωσε ότι οι άνθρωποι που ήταν πιο αισιόδοξοι έζησαν από 11% έως και 15% περισσότερο από τους απαισιόδοξους. Επίσης, το 2022, μια μελέτη που εξέτασε περίπου 160.000 γυναίκες από μια ποικιλία εθνοτικών υποβάθρων διαπίστωσε ότι όσες ανέφεραν ότι ήταν πιο αισιόδοξες ήταν πιο πιθανό να ζήσουν μέχρι τα 90 τους σε σύγκριση με τις απαισιόδοξες.
Μια πιθανή εξήγηση για αυτά τα αποτελέσματα σχετίζεται με τις επιπτώσεις που έχει ο θυμός στην υγεία της καρδιάς. Οι άνθρωποι που τείνουν να έχουν μια πιο θετική ή αισιόδοξη στάση για τη ζωή φαίνεται να διαχειρίζονται καλύτερα τον θυμό τους. Αυτό είναι σημαντικό, αφού ο θυμός μπορεί να έχει μια σειρά από σημαντικές επιπτώσεις στο σώμα.
Ο θυμός πυροδοτεί την απελευθέρωση αδρεναλίνης και κορτιζόλης, των κύριων ορμονών του στρες στο σώμα - ιδιαίτερα στους άνδρες. Ακόμα και σύντομα ξεσπάσματα θυμού μπορούν να οδηγήσουν σε επιδείνωση της καρδιαγγειακής υγείας. Η πρόσθετη πίεση που ασκούν το χρόνιο στρες και ο θυμός στο καρδιαγγειακό σύστημα έχει συνδεθεί με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης παθήσεων όπως οι καρδιακές παθήσεις, το εγκεφαλικό επεισόδιο και ο διαβήτης τύπου 2.
Αυτές οι παθήσεις ευθύνονται για το περίπου 75% των πρόωρων θανάτων. Αν και το στρες και ο θυμός δεν είναι οι μόνες αιτίες αυτών των παθήσεων, συμβάλλουν σημαντικά σε αυτές. Έτσι, όταν ο Dick Van Dyke λέει ότι δεν θυμώνει, μπορεί κάλλιστα να είναι ένας από τους λόγους για τη μακροζωία του.
Υπάρχει επίσης μια βαθύτερη, κυτταρική εξήγηση πίσω από την επίδραση του στρες στη μακροζωία, η οποία σχετίζεται με τα τελομερή μας. Αυτά είναι προστατευτικά καλύμματα που βρίσκονται στα άκρα των χρωμοσωμάτων μας.
Στα νεαρά, υγιή κύτταρα, τα τελομερή παραμένουν μακριά και ανθεκτικά. Αλλά καθώς μεγαλώνουμε, τα τελομερή σταδιακά μικραίνουν και φθείρονται. Μόλις φθαρούν πολύ, τα κύτταρα δυσκολεύονται να διαιρεθούν και να «αναγεννηθούν». Αυτός είναι ένας λόγος για τον οποίο η γήρανση επιταχύνεται με την πάροδο του χρόνου. Το στρες έχει συνδεθεί με την ταχύτερη σμίκρυνση των τελομερών, γεγονός που δυσκολεύει τα κύτταρα να επικοινωνούν και να ανανεώνονται. Με άλλα λόγια, τα συναισθήματα που προκαλούν στρες, όπως ο ανεξέλεγκτος θυμός, μπορεί να επιταχύνουν τη διαδικασία γήρανσης.
Μια μελέτη διαπίστωσε επίσης ότι ο διαλογισμός, ο οποίος μπορεί να βοηθήσει στη μείωση του στρες, σχετίζεται θετικά με το μήκος των τελομερών. Επομένως, η καλύτερη διαχείριση του θυμού μπορεί απλώς να βοηθήσει στην υποστήριξη μιας μεγαλύτερης διάρκειας ζωής.
