Σε έκθεσή του το ECDC για τις απειλητικές για την ανθρώπινη ζωή μεταδοτικές ασθένειες, η οποία δημοσιεύθηκε πριν από μερικές ημέρες, επικεντρώνεται μεταξύ άλλων στα δύο κρούσματα ελονοσίας P. falciparum, που καταγράφηκαν στη χώρα μας το καλοκαίρι.
Όπως αναφέρεται στην έκθεση, «πρόκειται για δύο μετανάστες ξένης υπηκοότητας, οι οποίοι έφτασαν στην Ελλάδα τον Οκτώβριο του 2024, από μια ενδημική χώρα ελονοσίας στην Ινδική υποήπειρο, με επιδημιολογική σύνδεση μεταξύ τους.
Η έναρξη των συμπτωμάτων (και για τους δύο) ήταν την εβδομάδα 31/2025 (27 Ιουλίου - 2 Αυγούστου 2025), και ο πιθανός τόπος έκθεσης φαίνεται να είναι ένα αγροτικό χωριό στον Δήμο Θηβαίων, Περιφερειακή Ενότητα (ΠΕ) Βοιωτίας, στην Περιφέρεια Κεντρικής Ελλάδας (Στερεά Ελλάδα). Δεν εντοπίστηκαν άλλα κρούσματα ελονοσίας στο χωριό κατά την επιτόπια έρευνα (ανίχνευση αντιδρώντος κρούσματος)».
Τι τονίζει ο ΕΟΔΥ για την ελονοσία
Η ελονοσία (malaria) είναι λοιμώδης νόσος που προκαλείται από το παράσιτο «πλασμώδιο» της ελονοσίας και μεταδίδεται κυρίως μέσω τσιμπήματος μολυσμένου Ανωφελούς κουνουπιού (Anopheles). Τα κουνούπια μολύνονται από ασθενείς με παρασιταιμία.
Η ελονοσία ενδημεί -με συνεχιζόμενη μετάδοση- σε 83 χώρες/περιοχές του πλανήτη (WHO, World Malaria Report, 2024), κυρίως στην υποσαχάρια Αφρική, την Ασία και τη Λατινική Αμερική. Η ελονοσία ήταν ενδημική και σε αρκετές χώρες της Ευρώπης και της Βόρειας Αμερικής έως τα μισά του 20ού αιώνα, εκριζώθηκε όμως από αυτές, κατόπιν εντατικών προγραμμάτων ελέγχου.
Στην Ελλάδα η ελονοσία εξαλείφθηκε το 1974, μετά από εντατικό και επίπονο πρόγραμμα καταπολέμησης (1946-1960). Έκτοτε καταγράφονται πανελλαδικά ετησίως 20-110 εισαγόμενα κρούσματα ελονοσίας, δηλαδή κρούσματα που προσβλήθηκαν σε χώρα του εξωτερικού. Η καταγραφή εισαγόμενων κρουσμάτων ελονοσίας είναι απολύτως αναμενόμενη, με την αύξηση των ταξιδιών και μετακινήσεων πληθυσμών παγκοσμίως, και παρατηρείται σε όλες τις αναπτυγμένες χώρες.
Επιπρόσθετα, τα έτη 2009 – 2021 καταγράφηκαν -σχεδόν κάθε έτος- σε ορισμένες (κυρίως αγροτικές) περιοχές της χώρας κρούσματα P.vivax ελονοσίας με ενδείξεις εγχώριας μετάδοσης (σε ασθενείς που δεν ανέφεραν ιστορικό ταξιδιού σε ενδημικές χώρες), κυρίως ως σποραδικά κρούσματα 1ης γενιάς μετάδοσης, αλλά και σε συρροές (ιδίως τα έτη 2011-2012).
Όπως καταδεικνύουν τα πρόσφατα επιδημιολογικά δεδομένα των ετών 2009 – 2021, παρά την εξάλειψη της ελονοσίας από τη χώρα μας το 1974, το ενδεχόμενο εγχώριας μετάδοσης της νόσου είναι υπαρκτό σε ευάλωτες περιοχές της Ελλάδας, όπου συνδυάζεται η παρουσία ικανού πληθυσμού του κατάλληλου διαβιβαστή (Ανωφελούς κουνουπιού) με την παρουσία ασθενών με ελονοσία που έρχονται από ενδημικές για την ελονοσία χώρες.
Διαβάστε αναλυτικά την έκθεση του ECDC εδώ.
