Η αρθρίτιδα είναι μια εκφυλιστική πάθηση που επηρεάζει περισσότερα από 500 εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας.

Υπάρχουν πολλές μορφές της νόσου, καθεμία εκ των οποίων εκδηλώνεται διαφορετικά, αλλά τα πιο συνηθισμένα προβλήματα περιλαμβάνουν πόνο, δυσκαμψία, πρήξιμο, περιορισμένη κινητικότητα και μυϊκή ατροφία.

Οι υπάρχουσες θεραπείες περιορίζονται στο να επιβραδύνουν την εξέλιξη της νόσου ή να ανακουφίζουν τα συμπτώματα, αλλά πολλές προσφέρουν μόνο προσωρινή ανακούφιση και μπορεί να συνοδεύονται από παρενέργειες.

Ωστόσο, πρόσφατα, επιστήμονες του Πανεπιστημίου του Cambridge ανέπτυξαν μια ουσία που συμπεριφέρεται σαν τεχνητός χόνδρος και απελευθερώνει φάρμακο με τη μορφή τζελ απευθείας στις αρθρώσεις κατά τη διάρκεια εξάρσεων.

Πώς λειτουργεί η νέα θεραπεία κατά της αρθρίτιδας

Η νέα θεραπεία έχει μια διαφορετική προσέγγιση συγκριτικά με τις ήδη υπάρχουσες επιλογές. Αντιδρά σε μικρές χημικές αλλαγές που συμβαίνουν κατά τη διάρκεια εξάρσεων σε ορισμένους τύπους αρθρίτιδας, γίνεται πιο μαλακό και ζελατινώδες και απελευθερώνει αντιφλεγμονώδη φάρμακα που βρίσκονται αποθηκευμένα μέσα του.

Ο δρ. Stephen O’Neil, επικεφαλής της ομάδας που δημιούργησε τη συγκεκριμένη θεραπεία, εξήγησε στη Daily Mail: «Αυτά τα υλικά μπορούν να ‘αντιληφθούν’ πότε κάτι δεν πάει καλά στον οργανισμό και να ανταποκριθούν απελευθερώνοντας τη θεραπεία ακριβώς εκεί όπου χρειάζεται. Αυτό θα μπορούσε να μειώσει την ανάγκη για επαναλαμβανόμενες δόσεις και να βελτιώσει την ποιότητα ζωής».

Σε αντίθεση με άλλες θεραπείες που χρειάζονται εξωτερικά ερεθίσματα όπως θερμότητα ή φως, το τζελ που απελευθερώνει ο τεχνητός χόνδρος λειτουργεί με τη χημεία του ίδιου του σώματος, γεγονός που σημαίνει ότι στο μέλλον θα μπορούσε να τοποθετηθεί απευθείας στις αρθρώσεις, ώστε να λειτουργεί τόσο ως «μαξιλάρι» όσο και ως μέσο απελευθέρωσης φαρμάκου.

Σε δοκιμές που δημοσιεύθηκαν στο Journal of the American Chemical Society, οι ερευνητές φόρτωσαν το τζελ με μια φθορίζουσα χρωστική για να μιμηθούν τη συμπεριφορά των φαρμάκων. Σε επίπεδα οξύτητας τυπικά μιας έξαρσης, το τζελ απελευθέρωσε πολύ περισσότερη χρωστική απ’ ό,τι σε φυσιολογικές συνθήκες, δείχνοντας ότι μπορεί να ανταποκριθεί απευθείας στη φλεγμονή.

Η δρ. Jade McCune, συν-συγγραφέας της μελέτης, ανέφερε: «Ρυθμίζοντας τη χημεία αυτών των τζελ, μπορούμε να τα κάνουμε εξαιρετικά ευαίσθητα στις μικρές μεταβολές της οξύτητας που συμβαίνουν στους φλεγμονώδεις ιστούς. Αυτό σημαίνει ότι τα φάρμακα απελευθερώνονται όταν και όπου χρειάζονται περισσότερο».

Η ερευνητική ομάδα πιστεύει ότι το υλικό θα μπορούσε να προσαρμοστεί και για άλλες παθήσεις, όπως ο καρκίνος. Μελλοντικές εκδοχές του ίσως συνδυάζουν φάρμακα ταχείας και βραδείας αποδέσμευσης, ώστε μια μόνο θεραπεία να διαρκεί ημέρες, εβδομάδες ή ακόμη και μήνες.

Το επόμενο βήμα είναι οι δοκιμές του τζελ σε ζωντανούς οργανισμούς για να επιβεβαιωθεί η ασφάλεια και η αποτελεσματικότητά του. Εάν αποδειχθεί επιτυχές, οι ειδικοί εκτιμούν ότι θα μπορούσε να ανοίξει τον δρόμο για μια νέα γενιά θεραπειών χρόνιων παθήσεων.