Μια νέα μελέτη αποκαλύπτει ότι η ποδηλασία – υπό προϋποθέσεις - μπορεί να αναδιαμορφώσει τα εγκεφαλικά σήματα σε άτομα με νόσο του Πάρκινσον, προσφέροντας ενδείξεις για το πώς η άσκηση ανακουφίζει από τα συμπτώματα, που δυσκολεύουν την κίνηση των ασθενών.
Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν εμφυτεύματα βαθιάς εγκεφαλικής διέγερσης (DBS) για να παρακολουθήσουν τη νευρωνική δραστηριότητα πριν και μετά από 12 συνεδρίες δυναμικής ποδηλασίας.
Αν και δεν παρατηρήθηκαν άμεσες αλλαγές, εμφανίστηκαν σημαντικές αλλοιώσεις στα κινητικά εγκεφαλικά σήματα μέχρι το τέλος του προγράμματος. Τα ευρήματα υποδηλώνουν ότι η άσκηση μπορεί να προκαλέσει ευρύτερες αλλαγές στον εγκέφαλο, βοηθώντας στην αποκατάσταση των συνδέσεων που έχουν διαταραχθεί από τη νόσο του Πάρκινσον.
Η μελέτη που διεξήχθη στα Πανεπιστημιακά Νοσοκομεία και στο Σύστημα Υγείας Βορειοανατολικού Οχάιο (VA Northeast Ohio Healthcare System), μέσω του Κέντρου Λειτουργικής Ηλεκτρικής Διέγερσης (FES) του Cleveland, δημοσιεύεται στο Neuroscience News.
Πώς πραγματοποιήθηκε η μελέτη
Στη μελέτη συμμετείχαν ασθενείς με νόσο του Πάρκινσον – συμπεριλαμβανομένων βετεράνων του στρατού. Οι συμμετέχοντες πήραν μέρος σε 12 δυναμικές συνεδρίες ποδηλασίας σε διάστημα τεσσάρων εβδομάδων.
Σε όλους τους συμμετέχοντες είχαν προηγουμένως εμφυτευτεί συσκευές βαθιάς εγκεφαλικής διέγερσης για την παρακολούθηση των κινητικών τους συμπτωμάτων, ενώ ταυτόχρονα διεξαγόταν μέτρηση των εγκεφαλικών σημάτων στην περιοχή όπου εμφυτεύτηκαν τα ηλεκτρόδια.
Μια άλλη κρίσιμη πτυχή της μελέτης ήταν το προσαρμοστικό πρόγραμμα ποδηλασίας που χρησιμοποίησαν οι ερευνητές. Με τη βοήθεια της τεχνολογίας μελετήθηκε η απόδοση των ασθενών κατά την ποδηλασία.
Για παράδειγμα, παρακολουθώντας μία ειδική οθόνη πάνω στο ποδήλατο, οι ποδηλάτες λάμβαναν οδηγίες για το ρυθμό και την ταχύτητα που έπρεπε να ακολουθήσουν για περίπου 30 λεπτά. Οι ερευνητές πιστεύουν ότι αυτός ο μηχανισμός παρακολούθησης του ρυθμού άσκησης των ασθενών με Πάρκινσον είναι ιδιαίτερα ευεργετικός στη θεραπεία των συμπτωμάτων της νόσου.
Η υποψήφια διδάκτορας του Πανεπιστημίου Kent State, Lara Shigo, και μία από τους συγγραφείς της μελέτης, αναγνωρίζει ότι οι 80 στροφές ανά λεπτό είναι ταχύτερες από ό,τι θα επέλεγε κανείς να οδηγήσει, αλλά ωστόσο λέει ότι το επίπεδο αυτό δεν προκαλεί κόπωση επειδή ο κινητήρας του ποδηλάτου βοηθά τον αναβάτη να επιτύχει αυτό το επίπεδο.
Συμπεράσματα
Καταγράφηκαν εγκεφαλικά σήματα από τα εμφυτευμένα ηλεκτρόδια DBS των συμμετεχόντων για την αξιολόγηση των εγκεφαλικών σημάτων τους πριν και μετά από κάθε συνεδρία άσκησης.
«Στόχος μας ήταν να κατανοήσουμε τις άμεσες και μακροπρόθεσμες επιπτώσεις της άσκησης στην περιοχή του εγκεφάλου όπου εμφυτεύονται τα ηλεκτρόδια, η οποία είναι επίσης η ίδια περιοχή όπου είναι εμφανής η παθολογία της νόσου του Πάρκινσον», δήλωσε ο νευρολόγος Δρ. Aasef Shaikh MD, PhD.
Οι ερευνητές δεν παρατήρησαν άμεσες αλλαγές στα εγκεφαλικά σήματα, αλλά μετά από 12 συνεδρίες, είδαν μια μετρήσιμη αλλαγή στα εγκεφαλικά σήματα που είναι υπεύθυνα για τον κινητικό έλεγχο και την κίνηση.
Η ομάδα παρατήρησε ότι ενώ τα σύγχρονα συστήματα DBS προσφέρουν ένα νέο παράθυρο στην εγκεφαλική δραστηριότητα, περιορίζονται στη λήψη σημάτων μόνο από τις περιοχές όπου εμφυτεύονται τα ηλεκτρόδια. Ως αποτέλεσμα, άλλες περιοχές του εγκεφάλου που μπορεί επίσης να συμβάλλουν στα παρατηρούμενα πρότυπα θα μπορούσαν να παραμείνουν απαρατήρητες.
Η βασική παρατήρηση, σύμφωνα με την ομάδα είναι ότι: «Μπορεί να υπάρχει ένα ευρύτερο κύκλωμα που εμπλέκεται. Πολυάριθμες ανοδικές και καθοδικές οδοί θα μπορούσαν να επηρεαστούν από την άσκηση και είναι πιθανό να προκαλούμε μια αλλαγή σε επίπεδο δικτύου που οδηγεί στη βελτίωση των κινητικών συμπτωμάτων».
Πρόσθετη εργασία θα μπορούσε να βοηθήσει στην παροχή απαντήσεων, προσθέτει η ομάδα. «Τα καλά νέα είναι ότι οι επόμενες έρευνές μας θα μπορούσαν να μας φέρουν πιο κοντά σε επαναστατικές και εξατομικευμένες θεραπείες για τη νόσο Πάρκινσον», καταλήγουν οι ερευνητές.
