Η πίτσα δεν αποτελεί καλή επιλογή για καθημερινή κατανάλωση, ιδιαίτερα για άτομα που αντιμετωπίζουν αυξημένο σάκχαρο, προδιαβήτη ή διαβήτη τύπου 2, καθώς πρόκειται για τρόφιμο πλούσιο σε επεξεργασμένους υδατάνθρακες, κορεσμένα λιπαρά και αλάτι, με σχετικά χαμηλή περιεκτικότητα σε φυτικές ίνες, ένας συνδυασμός που μπορεί να οδηγήσει σε απότομες αυξήσεις του σακχάρου στο αίμα μετά το γεύμα και να επιβαρύνει τον μεταβολικό έλεγχο μέσω αυξημένων αναγκών για ινσουλίνη.
Για τον λόγο αυτό, οι ειδικοί συστήνουν η πίτσα να καταναλώνεται περιστασιακά και όχι ως βασικό στοιχείο της καθημερινής διατροφής, ειδικά όταν υπάρχει δυσκολία στη ρύθμιση του σακχάρου, ωστόσο τα τελευταία χρόνια έχει προκύψει ένα ενδιαφέρον ερώτημα γύρω από το αν η πίτσα επηρεάζει με τον ίδιο τρόπο τον οργανισμό όταν καταναλώνεται φρέσκια ή όταν έχει μείνει στο ψυγείο από την προηγούμενη ημέρα.
Η συζήτηση αυτή σχετίζεται με το λεγόμενο ανθεκτικό άμυλο, έναν τύπο αμύλου που σχηματίζεται όταν οι μαγειρεμένοι υδατάνθρακες ψύχονται και στη συνέχεια καταναλώνονται, καθώς πέπτεται πιο αργά από το κοινό άμυλο και ενδέχεται να προκαλεί πιο ήπια αύξηση του σακχάρου στο αίμα, κάτι που έχει οδηγήσει πολλούς να αναρωτιούνται αν η «χθεσινή» πίτσα μπορεί τελικά να επηρεάζει διαφορετικά τον οργανισμό σε σύγκριση με τη φρεσκοψημένη.
Πώς το ανθεκτικό άμυλο επηρεάζει τις αυξήσεις του σακχάρου
Όταν καταναλώνετε τρόφιμα πλούσια σε άμυλο, όπως η πίτσα, το σάκχαρο στο αίμα αρχίζει να ανεβαίνει καθώς ο οργανισμός διασπά τους υδατάνθρακες. Σε αυτή τη διαδικασία, το πάγκρεας απελευθερώνει ινσουλίνη, η οποία βοηθά το σώμα είτε να χρησιμοποιήσει είτε να αποθηκεύσει τη γλυκόζη.
Το ανθεκτικό άμυλο, όμως, συμπεριφέρεται διαφορετικά. Επειδή δεν πέπτεται πλήρως μέχρι να φτάσει στο λεπτό έντερο, η επίδρασή του στο σάκχαρο είναι πιο ήπια σε σύγκριση με το κοινό άμυλο.
«Το ανθεκτικό άμυλο χωνεύεται πιο αργά από το κανονικό άμυλο, κάτι που μπορεί σε έναν βαθμό να περιορίσει τις αυξήσεις του σακχάρου μετά το γεύμα και να βελτιώσει την απόκριση στην ινσουλίνη με την πάροδο του χρόνου», εξήγησε η Lauri Wright.
Σε ανάλυση του 2023, οι ερευνητές εξέτασαν τη σχέση μεταξύ ανθεκτικού αμύλου, σακχάρου στο αίμα και απόκρισης στην ινσουλίνη σε άτομα με προδιαβήτη ή διαβήτη τύπου 2. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι ορισμένοι τύποι ανθεκτικού αμύλου συνδέονταν με καλύτερο γλυκαιμικό έλεγχο και πιο ευνοϊκή απόκριση στην ινσουλίνη μετά το φαγητό.
Γιατί η κρύα πίτσα μπορεί να περιέχει ανθεκτικό άμυλο
Παράγοντες όπως ο χρόνος αποθήκευσης και η θερμοκρασία κατανάλωσης μπορούν να επηρεάσουν την ποσότητα ανθεκτικού αμύλου στα τρόφιμα, ανέφερε η Meghan Windham στο Very Well Health.
«Υπάρχουν 4 βασικές κατηγορίες ανθεκτικού αμύλου, οι RS1, RS2, RS3 και RS4. Ιδιαίτερα το RS3 αφορά τρόφιμα που έχουν μαγειρευτεί και στη συνέχεια κρυώσει, μέσω μιας διαδικασίας που ονομάζεται αναδρομική κρυστάλλωση», εξήγησε η ίδια.
Η αναδρομική κρυστάλλωση συμβαίνει όταν το άμυλο μαγειρεύεται και μετά ψύχεται, με αποτέλεσμα να αυξάνεται το ανθεκτικό άμυλο τύπου 3.
Αρκετές μελέτες έχουν εξετάσει αυτή τη διαδικασία σε τρόφιμα όπως το ρύζι, ωστόσο μέχρι στιγμής υπάρχουν περιορισμένα δεδομένα για το πώς επηρεάζει την πίτσα.
«Η πίτσα που έχει περισσέψει μπορεί πράγματι να περιέχει λίγο περισσότερο ανθεκτικό άμυλο, επειδή η ψύξη των μαγειρεμένων αμύλων μετατρέπει ένα μικρό μέρος τους σε ανθεκτικό άμυλο», ανέφερε η Wright.
«Ωστόσο, αυτή η αύξηση είναι σχετικά μικρή και δύσκολα θα αλλάξει ουσιαστικά την απόκριση του σακχάρου στο αίμα για τους περισσότερους ανθρώπους».
Αξίζει να προτιμάτε κρύα πίτσα για καλύτερο έλεγχο του σακχάρου;
Στην πράξη, παράγοντες όπως η περιεκτικότητα του γεύματος σε πρωτεΐνη και το μέγεθος της μερίδας επηρεάζουν το σάκχαρο στο αίμα πολύ περισσότερο από το ανθεκτικό άμυλο.
«Η πίτσα της προηγούμενης ημέρας δεν αποτελεί κάποιο 'κόλπο' φιλικό προς το σάκχαρο, αλλά μπορεί να ενταχθεί σε ένα ισορροπημένο διατροφικό πλαίσιο», επισήμανε η Wright.
Αν ο στόχος σας είναι ο καλύτερος έλεγχος του σακχάρου, η επιλογή της κρύας πίτσας από μόνη της δεν αρκεί.
«Υπάρχουν πιο ουσιαστικοί τρόποι για να διατηρείτε το σάκχαρο υπό έλεγχο, όπως ο συνδυασμός δημητριακών ολικής άλεσης με άπαχες πρωτεΐνες, η τακτική σωματική δραστηριότητα και ο σωστός χρονισμός των γευμάτων», εξήγησε η Windham.
