Ερευνητές διαπίστωσαν ότι η λήψη αναμνηστικής δόσης εμβολίου στο ίδιο μπράτσο με την πρώτη δόση μπορεί να δημιουργήσει πιο γρήγορα μια πιο αποτελεσματική ανοσολογική απόκριση. Πρόκειται για νέα έρευνα από το Πανεπιστήμιο της Νέας Νότιας Ουαλίας στο Σίδνεϊ, η οποία δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Cell.
Η έρευνα προσφέρει νέα στοιχεία που θα μπορούσαν να βοηθήσουν στη βελτίωση των μελλοντικών στρατηγικών εμβολιασμού. Οι ερευνητές, όπως γράφει το ΑΠΕ-ΜΠΕ διαπίστωσαν ότι όταν χορηγείται ένα εμβόλιο, εξειδικευμένα ανοσοποιητικά κύτταρα που ονομάζονται μακροφάγα «προετοιμάζονται» μέσα στους λεμφαδένες και στη συνέχεια κατευθύνουν την τοποθέτηση των ζωτικής σημασίας για τη δημιουργία αντισωμάτων Β-κυττάρων μνήμης ώστε να ανταποκριθούν πιο αποτελεσματικά στην αναμνηστική δόση, όταν αυτή χορηγείται στο ίδιο μπράτσο.
Ο καθηγητής Τράι Φαν, διευθυντής του Προγράμματος Ανοσολογίας Ακριβείας στο Ινστιτούτο Ιατρικών Ερευνών Garvan και ένας από τους κύριους συγγραφείς της μελέτης σε δηλώσεις του ανέφερε ότι «πρόκειται για μια θεμελιώδη ανακάλυψη σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο το ανοσοποιητικό σύστημα οργανώνεται για να ανταποκριθεί καλύτερα σε εξωτερικές απειλές. Η φύση έχει επινοήσει αυτό το λαμπρό σύστημα και εμείς μόλις τώρα αρχίζουμε να το κατανοούμε».
Η έρευνα έγινε σε ποντίκια και τα αποτελέσματά της επικυρώθηκαν σε κλινική μελέτη με 30 συμμετέχοντες, οι οποίοι έλαβαν το εμβόλιο mRNA Covid-19 της Pfizer-BioNTech. Είκοσι συμμετέχοντες έλαβαν την αναμνηστική δόση στο ίδιο μπράτσο με την πρώτη δόση, ενώ δέκα στο αντίθετο μπράτσο. Όσοι έλαβαν και τις δύο δόσεις στο ίδιο χέρι παρήγαγαν αντισώματα κατά του SARS-CoV-2 σημαντικά ταχύτερα, εντός της πρώτης εβδομάδας μετά τη δεύτερη δόση. Αυτά τα αντισώματα ήταν επίσης πιο αποτελεσματικά έναντι παραλλαγών, όπως η Δέλτα και η Όμικρον.
Πάντως, περίπου στις τέσσερις εβδομάδες και οι δύο ομάδες είχαν παρόμοια επίπεδα αντισωμάτων, «αλλά αυτή η πρώιμη προστασία θα μπορούσε να είναι ζωτικής σημασίας κατά τη διάρκεια μιας επιδημίας», σημείωσε η Μι Λινγκ Μουνιέ, επικεφαλής της ομάδας Ανοσογονιδιωματικής Εμβολίων στο Ινστιτούτο Kirby του Πανεπιστημίου της Νέας Νότιας Ουαλίας και μία από τους συγγραφείς της μελέτης.
