Η σουκραλόζη είναι μία τεχνητή γλυκαντική ουσία που χρησιμοποιείται ως υποκατάστατο της ζάχαρης. Σύμφωνα με ερευνητές στη Βόρεια Καρολίνα, μια ένωση που σχηματίζεται όταν οι άνθρωποι καταναλώνουν σουκραλόζη μπορεί να βλάψει το DNA.
Η ομάδα χρησιμοποίησε ανθρώπινα κύτταρα και εργαστηριακά καλλιεργημένο εντερικό ιστό για να διερευνήσει τις επιδράσεις της σουκραλόζης και των υποπροϊόντων της. Η μελέτη της ομάδας χαρτογράφησε τη βλάβη στο DNA, τις αλλαγές στον εντερικό φραγμό και τη γονιδιακή δραστηριότητα.
«Η νέα μας εργασία αποδεικνύει ότι η σουκραλόζη-6-οξική είναι γονιδιοτοξική», λέει η Susan Schiffman, συγγραφέας της μελέτης και επίκουρη καθηγήτρια στο κοινό τμήμα βιοϊατρικής μηχανικής στο Κρατικό Πανεπιστήμιο της Βόρειας Καρολίνας (NCSU) και στο Πανεπιστήμιο της Βόρειας Καρολίνας στο Chapel Hill (UNC).
Επίσης, οι ερευνητές κατέγραψαν μεταβολές στη γονιδιακή δραστηριότητα μέσα στα εντερικά κύτταρα και έλεγξαν τα ένζυμα επεξεργασίας φαρμάκων. Τα σήματα που συνδέονται με τη φλεγμονή αυξήθηκαν και δύο οικογένειες ενζύμων έδειξαν αναστολή σε μελέτες δοκιμαστικών σωλήνων. Εδώ, το επίκεντρο ήταν η γονιδιοτοξικότητα, η οποία βλάπτει το DNA και μπορεί να προκαλέσει μεταλλάξεις. Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν επικυρωμένες εξετάσεις για να ελέγξουν για θραύσεις κλώνων και αλλαγές χρωμοσωμάτων.
Πώς η σουκραλόζη βλάπτει το DNA
Η ομάδα παρακολούθησε την οξική σουκραλόζη-6, μια πρόσμιξη και μεταβολίτη της σουκραλόζης. Οι ερευνητές ανέφεραν ίχνη σε ορισμένα προϊόντα, έως και 0,67%.
«Διαπιστώσαμε επίσης ότι ίχνη οξικής σουκραλόζης-6 μπορούν να βρεθούν στην έτοιμη σουκραλόζη, ακόμη και πριν καταναλωθεί και μεταβολιστεί», δήλωσε η Schiffman. Αυτό έχει σημασία επειδή η ένωση μπορεί να σχηματιστεί στο έντερο και μπορεί να αυξήσει τη συνολική έκθεση.
Οι αρουραίοι που έλαβαν δόση σουκραλόζης σχημάτισαν ακετυλιωμένους μεταβολίτες και διατήρησαν τη σουκραλόζη στο λίπος μετά τη διακοπή της χορήγησης, ένα εύρημα που υποδηλώνει επιμονή. Αυτοί οι μεταβολίτες περιελάμβαναν την οξική σουκραλόζη-6 που ανιχνεύθηκε στα ούρα και τα κόπρανα.
Σημάδια από το εντερικό φράγμα
Στον εντερικό ιστό, και οι δύο χημικές ουσίες μείωσαν την τρανσπιθηλιακή ηλεκτρική αντίσταση, ένα μέτρο της στεγανότητας του εντερικού φραγμού. Αυτή η αλλαγή σημαίνει ότι το φράγμα διαρρέει περισσότερο και επιτρέπει τη διέλευση μεγαλύτερων μορίων.
Οι δοκιμές αναγνώρισαν την ένωση ως κλαστογόνο, που σημαίνει ότι προκαλεί ρήξεις στις αλυσίδες του DNA. Μια ξεχωριστή δοκιμασία μικροπυρήνα, η οποία ανιχνεύει βλάβη στα χρωμοσώματα, επιβεβαίωσε το ίδιο αποτέλεσμα. Ένας μικροπυρήνας, ένα μικρό σώμα που περιέχει DNA, σχηματίζεται όταν τα χρωμοσώματα βλάπτονται.
Η δοκιμή έδειξε περισσότερους μικροπυρήνες μετά την έκθεση. Αυτά τα εργαστηριακά συστήματα δεν μπορούν να αναπαράγουν ένα ολόκληρο ανθρώπινο σώμα. Είναι χρήσιμα όταν αποκαλύπτουν διάφορους κινδύνους που συμπίπτουν με ανεξάρτητες δοκιμές.
Η ασφαλής ποσότητα κατανάλωσης
Οι ευρωπαϊκές ρυθμιστικές αρχές χρησιμοποιούν για τις γονιδιοτοξικές ουσίες το όριο των 0,15 μικρογραμμαρίων ανά άτομο ανά ημέρα. Οι συγγραφείς υποστηρίζουν ότι μία ημερήσια ποσότητα γλυκαντικού σουκραλόζης θα μπορούσε να υπερβαίνει αυτήν την ποσότητα. Το όριο είναι ένα εργαλείο ελέγχου, όχι μια ετυμηγορία για τον κίνδυνο. Σηματοδοτεί πού οι εκθέσεις απαιτούν πιο στενούς ελέγχους.
Αυτή η τιμή αντικατοπτρίζει ένα επίπεδο που συνδέεται με πολύ χαμηλό κίνδυνο καρκίνου. Βοηθά στην επισήμανση ουσιών που αξίζουν προσεκτική παρακολούθηση στα τρόφιμα. Αυτό δεν θέτει έναν κανόνα διατροφής για τα άτομα. Θέτει μια σαφή γραμμή για τις ρυθμιστικές αρχές ώστε να δώσουν προτεραιότητα στις δοκιμές.
